تاثیر تنش شوری در مراحل مختلف رشد بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی دو رقم برنج در شرایط گلخانه

Abstract

به منظور بررسی اثرات تنش شوری در مراحل مختلف رشد بر صفات مورفو فیزیولوژیکی برنج، آزمایش گلخانه ای به صورت اسپلیت فاکتوریل<br />در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار با دو رقم دیلم و PSBRC88 در کرت های اصلی و سه سطح شوری 0، 6و 12 دسی زیمنس بر متر در سه<br />مرحله رشدی رویشی، ساقه دهی وگلدهی در کرتهای فرعی به صورت فاکتوریل اجرا شد. اعمال تیمار شوری در هر مرحله به مدت بیست روز در<br />محلول غذایی یوشیدا انجام گرفت. نتایج نشان داد سطح و وزن خشک برگ وکل با افزایش شوری در مراحل مختلف رشدی کاهش یافت. غلظت<br />یون پتاسیم برگ با افزایش سطح شوری کاهش ، ولی غلظت یون سدیم برگ افزایش نشان داد. مقدار عدد کلروفیل متر، محتوی آب نسبی، هدایت<br />روزنه ای و سرعت فتوسنتزی نیز کاهش یافت. میزان کاهش در مرحله گلدهی بیشتر از مراحل رشد رویشی و ساقه دهی بود. بیشترین کاهش تولید<br />ماده خشک در هرمرحله رشدی درتنش شوری 12 دسی زیمنس بر متربود.آب شور با هدایت الکتریکی 12 دسی زیمنس بر متر سبب کاهش رشد<br />سطح برگ ، وزن خشک کل ، هدایت روزنه ای و سرعت فتوسنتزی به میزان 12 ، 25 ، 48 و 55 درصد در مرحله گلدهی شد.