بررسی صفات فیزیولوژیکی خلر و جو در کشت خالص و مخلوط در شرایط آبی و دیم

Abstract

به منظور بررسی برخی صفات فیزیولوژیکی مانند فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت)سوپر اکسید دسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز(<br />و تولید بیومارکرها )مالون دی آلدهید، دی تیروزین، دی هیدروکسی گوانوزین( آزمایشی در سال زراعی 87 - 86 در دو محیط آبی و دیم<br />درمرکز تحقیقات کشاورزی استان زنجان اجرا گردید. آزمایش با استفاده از دو گیاه علوفه ای خلر و جو در کشت خالص و مخلوط در قالب طرح<br />بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار انجام گردید. تیمارها عبارت بودند از: 1- کشت خالص جو) -2 )Hordeum vulgareL کشت خالص خلر<br />-3 )Lathyrus sativus( نسبت 75 درصد خلر، 25 درصد جو 4- نسبت 50 درصد خلر، 50 درصد جو 5- نسبت 25 درصد خلر، 75 درصد جو. نتایج<br />نشان داد میزان تولید بیومارکرها (مالون دی آلدهید، دی تیروزین، دی هیدروکسی گوانوزین( و فعالیت آنزی مها )سوپراکسید دسموتاز، کاتالاز،<br />گلوتاتیون پراکسیداز( و میزان هدایت الکتریکی در شرایط دیم بیشتر از آبی بود. اندازه گیری آنزیم های آنتی اکسیدانت به عنوان آنزیم های ضد<br />تنش نشان داد که در شرایط دیم با افزایش میزان تولید بیومارکرها، میزان فعالیت آنزیم ها نیز افزایش یافت. همچنین درصد نیتروژن، محتوای آب<br />نسبی و کلروفیل a,b در شرایط آبی بیشتر از دیم بود. در نسب تهای بالاتر کشت خلر و نسب تهای پایین جو در کشت مخلوط، فعالیت آنزی مها، درصد<br />نیتروژن، محتوای آب نسبی و کلروفیل a,b بیشتر و میزان تولید بیومارکرها و هدایت الکتریکی کمتر بود. با افزایش نسبت لگوم در مخلوط فعالیت<br />آنزیم های آنتی اکسیدانت )سوپراکسید دسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز( افزایش و تولید بیومارکرها (مالون دی آلدهید، دی تیروزین، دی<br />هیدروکسی گوانوزین( کاهش یافت. با افزایش نسبت لگوم در مخلوط فعالیت آنزی مهای آنتی اکسیدانت افزایش و تولید بیومارکرها کاهش یافت.<br />یکی از دلایل افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در نسبت های کشت مخلوط با نسبت بالای لگوم ، وجود باکتری های ریزوبیوم و تأثیر این<br />باکتر یها در افزایش رادیکال های آزاد اکسیژن م یباشد. لذا برای تثبیت نیتروژن در طول دوره گره سازی و از بین بردن رادیکا لهای آزاد اکسیژن،<br />فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت افزایش یافته و در نتیجه تولید بیومارکرها کاهش یافت.