منابع ژنتیکی یونجه ایران: جستجو، جمع آوری، حفاظت و مراکز تنوع

Abstract

اطلاع از وضعیت حفاظت منابع ژنتیکی در هر کشور از عوامل بسیار موثر در پیشبرد تحقیقات کاربردی است. یونجه ) . )Medicago sativa L<br />مهمترین لگوم علوفه ای در کشور است. در این تحقیق با جمع آوری 1957 توده از منابع ژنتیکی یونجه تحت 19 گونه، ذخایر ژنتیکی یونجه زراعی<br />به 1033 توده و یونج ههای وحشی به 1299 توده و تعداد گونه ها حفاظت شده از جنس یونجه در کشور به 22 گونه افزایش پیدا کرد. گونه های یونجه<br />زراعی، M. rigidula (L.) All و M. minima (L.) Bartal به ترتیب با 701 ، 230 و 159 توده بیشترین تعداد را در جمع آوری به خود اختصاص<br />دادند. ارتفاع محل جمع آوری در این مواد از 21 - متر در شهرستان نوشهر در M. polymorpha L تا 2838 متری در ارتفاعات کرمان برای گونه های<br />M. rigidula (L.) All و M. coronata (L.) Bartal تغ ییر می کرد. در این تحقیق وضعیت گونه های یونجه از نظر در معرض خطر انقراض بودن بحث<br />شده است. در یونجه زراعی علاوه بر مراکز تنوع ژنتیکی پیشنهادی قبلی، ناحیه کوهستانی شمال شرق کشور نیز به عنوان یکی از مراکز تنوع<br />اصلی این گونه مشخص گردید. در صورتی که در یونجه های وحشی دو مرکز اصلی تنوع در غرب و جنوب- غرب کشور مشخص شدند. استفاده از<br />این ژرم پلاسم در تحقیقات پیشرفته به منظور تع یین، شناسایی و معرفی منابع جدید علوفه مناسب برای شرایط هرمنطقه از مواردی است که می<br />تواند در جهت تکمیل و بهره برداری مناسب از تحقیق حاضر بکار رود.