الگوهای نوین ساختارگرایی و روایت‌شناسی در تحلیل پیرنگ رمان «ارمیا»
نوع مدرک
Textعلمی- پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
این پژوهش به بررسی و تحلیل ساختار پیرنگ و گونۀ روایت با تکیه بر الگوهای نوین ساختارگرایی و روایت‌شناسی در یکی از رمان‌های دفاع مقدس با عنوان ارمیا اثر رضا امیرخانی می‌پردازد؛ ازآنجاکه بیشتر پژوهش‌های انجام‌شده در حوزۀ آثار داستانی دفاع مقدس، به‌نوعی کلی‌گویی و یا حداکثر در حد معرفی عناصر داستان باقی مانده است، در این پژوهش بر آنیم تا برای نخستین بار با تکیه بر الگوهای نوین ساختارگرایی و روایت‌پردازی که از شیوه‌های نوپا در نقد ادبی به شمار می‌آید، ساختار پیرنگ و گونۀ روایت در این رمان را بررسی کنیم؛ بنابراین نخست، ضمن معرفیِ نظریه‌های ساختارگرایی به تاریخچۀ مختصری از این دو علم اشاره خواهد شد و پس‌ازآن دو الگوی ارتباطیِ (پیوندی و گسستنی) در ساختار پیرنگ مورد واکاوی و تحلیل قرار خواهد گرفت. در ادامه بر اساس نظریه پژوهش ضمن بررسی ساختار پیرنگ، بر آنیم تا با تکیه بر الگوهای نام‌برده، به واکاوی گونه روایت و کارکردهای آن نیز بپردازیم.
کلید واژگان
پیرنگساختارگرایی
روایت‌شناسی
دفاع مقدس
ارمیا
ویراستار
شماره نشریه
239تاریخ نشر
2019-08-231398-06-01
ناشر
دانشگاه تبریزUniversity of Tabriz
سازمان پدید آورنده
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایرانشاپا
2251-79792676-6779
