کاربرد روش «تحلیل عاملی» در مطالعات عناصر اقلیمی

Abstract

<span>دریافت انرژی ناهمگون توسط سطح کره‌زمین و تحولات داخلی آن در طول عمر این کره، تاعث ایجاد مناطق ناهمگون جغرافیایی شده‌است. کرویت زیمن، عاملی در دریافت ناهمگون انرژی بدلیل ایجاد زاویه تابش متغیر برای خورشید می‌باشد.این عامل توأم با تحولات درونی کره‌زمین و ایجاد پدیده‌های جوی مثل باد، تبخیر نامتقارن، بارش‌های نابرابر، شرایط جغرافیائی متعارضی را فراهم آورده است.در عین حال شرایط مشابه جغرافیائی در سطح این کره، بیانگر همگونی می‌باشد.همگونی در طبیعت با تشابه سنجیده می‌شود و معیارهای اندازه‌گیری تشابه، متعدد می‌باشد.جغرافیدانان و محققین سایر علوم برای تعیین نواحی همگون، روش‌های آماری پیشرفته‌ای نظیر روش‌های تحلیلی چند متغیره بکار گرفته‌اند.در مقاله حاضر از بین روش‌های تحلیلی چند متغیره روش تحلیل عاملی و از بین عناصر اقلیمی، عنصر بارش در چهار ایستگاه (ایستگاههای تبریز-ارومیه-اردبیل و خوی بعنوان 4 متغیر در نظر گرفته شده‌اند)مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.با استفاده از داده‌های بارش ماهانه ایستگاههای مذکور، جزئیات روش تحلیل عاملی و جداول مورد نیاز جهت انجام این بررسی، ارائه گردیده‌اند.</span>