بررسی نسبت میان اصالت و هستی در زبان‌های باستانی و اندیشه ارسطو

Abstract

در این مقاله فرایند شکل‌گیری معنای واژه «اصالت» و سیر تحول آن در زبان‌های باستانی بررسی شده است. فرضیه مقاله این است که معنای واژه مذکور به صورت ریشه‌داری در فرهنگ‌های مختلف به ویژه در زبان‌های باستانی به همان معنای متداول در فلسفه اسلامی (حکمت متعالیه صدرایی) یعنی هستی و وجود به کار رفته است. رویکرد غالب این بررسی‌ها استعمال واژه مذکور در زبان یونانی است، زیرا محتوای معنای فلسفی این واژه در زبان یونانی ملحوظ شده است. در مقاله روشن می‌شود که فرضیه نگارنده درست است، به ویژه آنجا که به متن نوشته‌های معروف ارسطو و کتاب متافیزیک استناد کرده‌ایم.