نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاحمدی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorرصافی, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T23:01:23Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T23:01:23Z
dc.date.available1399-07-08T23:01:23Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T23:01:23Z
dc.date.issued2012-11-21en_US
dc.date.issued1391-09-01fa_IR
dc.date.submitted2015-08-04en_US
dc.date.submitted1394-05-13fa_IR
dc.identifier.citationاحمدی, احمد, رصافی, محمد. (1391). اصالت وجود و نام‌گرایی در نظام فلسفی صدرایی. پژوهش‌های فلسفی -کلامی, 14(1), 5-24. doi: 10.22091/pfk.2012.80fa_IR
dc.identifier.issn1735-9791
dc.identifier.issn2538-2500
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22091/pfk.2012.80
dc.identifier.urihttp://pfk.qom.ac.ir/article_80.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/145403
dc.description.abstractادعا شده است که اصالت وجود و نظام تشکیکی وجود در اندیشه فلسفی ملاصدرا به نظریه نام‌گرایی می‌انجامد. این ادعا به بیان‌های مختلف مطرح شده است. یکی از نتایج اصلی نام‌گرایی، نفی کلی طبیعی و نیز هر گونه امور مجرد، مانند مثل افلاطونی، است. اعتباریت ماهیت مهم‌ترین دلیل کسانی است که معتقدند نظام صداریی فاصله چندانی تا نام‌گرایی ندارد و به کمک تشکیک خاصی و حرکت جوهری، این ادعا را تقویت می‌کنند. برخی از شارحان ملاصدرا نیز – بدون آنکه به ارتباط اصالت وجود و نام‌گرایی اشاره کنند– به گونه‌ای سخن گفته‌اند که گویا در نظام فلسفی ملاصدرا، کلی طبیعی هیچ جایگاهی ندارد و استفاده او از این اصطلاح در اثر رسوبات اندیشه اصالت ماهیت بوده که تا پیش از او رواج داشته و حتی خود او در ابتدا چنین می‌اندیشیده است. این مقاله، در مقابل، در پی رد این مدعاست. با بررسی دقیق نظام ملاصدرا، این نتیجه به دست می‌آید که استفاده ملاصدرا از اصطلاحاتی مانند کلی طبیعی، صورت نوعیه، ذات و ماهیت از رسوبات اندیشه اصالت ماهیت نیست، بلکه او با نگرشی متفاوت این اصطلاحات را به کار می‌برد. علاوه بر آن، به مثل افلاطونی نیز معتقد است و آن را با قدری اصلاح و تعدیل در نظام فلسفی خود جای می‌دهد. بنابراین، ملاصدرا نه تنها نام‌گرا نیست، بلکه واقع‌گرایی است که بین نظریه افلاطون و ارسطو جمع کرده و در حقیقت علاوه بر مثل، صورت نوعیه، کلی طبیعی و ماهیت را نیز موجود می‌داند؛ هرچند نحوه وجود کلی طبیعی، ذات و ماهیت بالعرض یا بالتبع است.fa_IR
dc.format.extent366
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه قمfa_IR
dc.publisherUniversity of Qomen_US
dc.relation.ispartofپژوهش‌های فلسفی -کلامیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Philosophical Theological Researchen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22091/pfk.2012.80
dc.subjectاصالت وجودfa_IR
dc.subjectنام‌گراییfa_IR
dc.subjectکلی طبیعیfa_IR
dc.subjectمثل افلاطونیfa_IR
dc.subjectماهیتfa_IR
dc.subjectتشکیک وجودfa_IR
dc.titleاصالت وجود و نام‌گرایی در نظام فلسفی صدراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمی پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری تربیت مدرس دانشگاه قم و پژوهش‌گر مؤسسه بین‌المللی مطالعات اسلامیfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue1
dc.citation.spage5
dc.citation.epage24


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد