بررسی اثربخشی آموزش رویکرد هیجان مدار بر بهزیستی روانی و کاهش احتمال وقوع طلاق در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره نیروی انتظامی یزد

Abstract

مقدمه وهدف: هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر آموزش زوج درمانی هیجان مدار بر بررسی اثر بخشی آموزش زوج درمانی هیجان مدار بر بهزیستی روانشناختی مراجعه کننده به مراکز مشاوره نیروی انتظامی یزد است. جامعه آماری متشکل از کلیه زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره نیروی انتظامی یزد بود. روش: پژوهش با روش تحقیق نیمه آزمایشی انجام گرفت. نمونه آماری 20 زوج به روش نمونه‌گیری در دسترس در دو گروه آزمایش و گواه انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بهزیستی روانشناختی ریف بود. آموزش زوج درمانی هیجان مدار در 7 جلسه دو ساعته برای گروه آزمایش اجرا شد. پرسشنامه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون برای گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. در تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج:تحلیل داده های آماری با اطمینان 95 درصد (0.05 a=) نشان داد که بین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل بعد از اعمال متغیر مستقل تفاوت معنی داری بوجود آمد. یعنی اعمال متغیر مستقل آموزش زوج درمانی هیجان مدار ، بهزیستی روانشناختی زوجین گروه آزمایش را در ابعاد تسلط بر محیط، رشد شخصی، ارتباط مثبت با دیگران، هدفمندی در زندگی، پذیرش خود، خودمختاری افزایش داده است. نتیجه گیری: در نتیجه می توان گفت که آموزش زوج درمانی هیجان مدار با توجه به شرایط اجتماعی و فرهنگی زوجین، یکی از موثرترین راهکارهای افزایش بهزیستی روانی بین زوجین ناسازگار و متقاضی طلاق است.