نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیبدی, فاکرfa_IR
dc.contributor.authorشریفی‌نسب اناری, مهدیهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T23:00:12Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T23:00:12Z
dc.date.available1399-07-08T23:00:12Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T23:00:12Z
dc.date.issued2016-03-20en_US
dc.date.issued1395-01-01fa_IR
dc.identifier.citationمیبدی, فاکر, شریفی‌نسب اناری, مهدیه. (1395). جایگاه آیات القرآن در سورة قیامت*. مطالعات تطبیقی قرآن و حدیث, 95(7), 65-88.fa_IR
dc.identifier.urihttp://pg-h.journals.miu.ac.ir/article_236.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/144986
dc.description.abstractخطاب و جایگاه آیات القرآن، آیات (16 - 19) در سورۀ قیامت، از موضوعات بحث برانگیز میان مفسران است. تعیین خطاب و جایگاه این آیات تأثیر مهم علمی و عملی در تفسیر قرآن دارد، زیرا برخی با استناد به جایگاه آیات، شیعه را متهم به قول به تحریف در قرآن کرده‌اند که در صورت تفسیر درست بطلان این اتهام نمایان می‌شود. در تفسیر آیات القرآن و تعیین خطاب و جایگاه آن، دو دیدگاه عمده ارائه شده است که رأی مورد نظر، مخاطب را نبی اکرم’ می‌داند. در نتیجه، آیات به صورت معترضه در سوره واقع شده‌اند و جملۀ معترضه در تمامیت معنایش احتیاج ندارد که ما قبل و ما بعدش هم بر آن دلالت کند. این دیدگاه با قول مشهور مفسران شیعه و اهل سنت، سیاق آیات و تحلیل اجزای درون متن آن هماهنگ است. نوشتار حاضر با رویکردی تطبیقی از منظر علامه طباطبایی و فخررازی به بررسی مسئله پرداخته است.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherجامعه المصطفی العالمیهfa_IR
dc.relation.ispartofمطالعات تطبیقی قرآن و حدیثfa_IR
dc.relation.ispartofStudies tatbighee qoran&hadithen_US
dc.subjectآیات القرآنfa_IR
dc.subjectتحریکfa_IR
dc.subjectتعجیلfa_IR
dc.subjectتبعیتfa_IR
dc.subjectبیانfa_IR
dc.titleجایگاه آیات القرآن در سورة قیامت*fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume95
dc.citation.issue7
dc.citation.spage65
dc.citation.epage88


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد