استلزامات یگانهانگاری درباره اصلمنشأ در اندیشه پیشسقراطیان
(ندگان)پدیدآور
ملک محمدی, علینوع مدرک
Textعلمی و پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
هدف این مقاله پیجویی چگونگی تبیین نسبت واحد و کثرات در تفکر نخستین فلاسفه پیشسقراطی است. بحث از واحد/کثرات به طور خاص در بحث از نسبت اصلمنشأ واحد و چگونگی پیدایش موجودات بهعنوان کثرات مبتنی بر آن اصلمنشأ مطرح میشود. نخستین فلاسفه پیشسقراطی پس از پذیرش اصلمنشأ واحد، به روشهای مختلف برای تبیین نسبت واحد/کثرات کوشیدند. این تبیینها را میتوان در سه جریان اصلی طبقهبندی کرد: 1. تالس، آناکسیمینس و آناکسیماندر هم اصلمنشأ واحد و هم کثرات یا موجودات را میپذیرند؛ 2. علیرغم پذیرش وجود واحد/کثرات، فهم کسنوفانسی و هراکلیتوسی از اصلمنشأ واحد بهگونهای به این تشخیص میانجامد که وضع اصلمنشأ واحد با پذیرش کثرات همساز نیست؛ 3. پارمنیدس اصلیترین نماینده جریان سوم است که در آن وجود کثرات مطلقاً نفی میشود. نشان خواهیم داد که در این سه جریان، مفاهیم «واحد»، «کثرات» و «نسبت واحد و کثرات» چگونه بسط و تحول مییابد و زمینه را برای شکوفایی حداکثری رویکرد یگانهانگارانه به اصلمنشأ تدارک میبیند.
کلید واژگان
پیشسقراطیان نخستینواحد
کثرات
اصلمنشأ
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2018-04-211397-02-01
ناشر
دانشگاه مفیدMofid University
سازمان پدید آورنده
دانشجوی دکترای فلسفه قدیم و قرون وسطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.شاپا
2423-46642676- 6809




