مؤلف به مثابه مهمان متن نه روح متن (بر اساس رویکرد رولان بارت به مفهوم مؤلف)
نوع مدرک
Textمقاله علمی- پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
رولان‌بارت در سال 1968 در مقاله‌ای ـ که اکنون متن بسیار معروف و شناخته شده‌ای است ـ مرگ مؤلف را اعلام کرد. صراحت بیان این نظریه جسورانه باعث شد که برخی مفسرین آن را مرگ بر مؤلف تفسیر کنند. مرگ مؤلف یا مرگ بر مؤلف؟! آیا مؤلف بعد از خلق متن خود برای همیشه می‌میرد یا در نقش‌های تازه و تناسخ‌گونه به متنش بازمی‌گردد؟ به نظر می‌رسد بارت میان مفهوم مؤلف و مخاطب مانند دو مفهوم خلق و خوانش، ارتباطی دو سویه برقرار کرده است. یعنی مؤلف می‌تواند بعد از خلق، در نقش مخاطبِ متنِ خود به آن بازگردد و مخاطب نیز با خوانش آن متن می‌تواند متن تازه‌ای را در نقش مؤلف خلق کند. از طرف دیگر نیز انگاره‌یا تصویر مؤلف به عنوان لایه‌ای دلالت‌زا در تأویل و خوانش یک متن همچنان حضور دارد. این حضور، حضوری متن‌گونه است و دیگر منشأ یا سرچشمه متن محسوب نمی‌شود. مقاله حاضر در نظر دارد با توصیف و تحلیل مباحث نظری بارت، بنیادهای مطالعاتی در حوزه گسترده هنر و ادبیات را روشن ساخته و در راستای پاسخ به سؤالات مطرح شده و یافتن جایگاه واقعی مؤلف در اندیشه او تلاش نماید.
کلید واژگان
رولانبارتمؤلف
مخاطب
بینامتنیت
خلق
خوانش
شماره نشریه
13تاریخ نشر
2013-10-231392-08-01
ناشر
دانشگاه تبریزUniversity of Tabriz
سازمان پدید آورنده
عضئ هیأت علمی دانشگاه هنر اصفهانکارشناس ارشد رشته نقاشی، دانشگاه هنر اصفهان
شاپا
2251-79602423-4419
