پاسخ عملکرد و اجزای عملکرد پنبه به مصرف خاکی و محلول پاشی عناصر غذایی آهن و روی

Abstract

به‌منظور بررسی اثرات محلول‌پاشی و مصرف خاکی سولفات آهن و سولفات روی بر عملکرد و اجزاء عملکرد پنبه آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 16 تیمار در 3 تکرار بر روی پنبه رقم ورامین در ایستگاه تحقیقات پنبه کاشمر به مدت دو سال و در خاکی با شوری 5/2 دسی زیمنس بر متر، اسیدیته 9/7 با بافت سیلتی لوم اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل سه عامل، عامل اول مصرف خاکی سولفات روی در 4 سطح (0، 20، 40 و 60 کیلوگرم سولفات روی در هکتار) ، عامل دوم محلولپاشی سولفات روی در 2 سطح (0، 5/0 درصد) و عامل سوم محلولپاشی سولفات آهن در دو سطح (0، 5/0 درصد) بودند. نتایج نشان داد بین متوسط وش تولیدی تیمارهای مختلف آزمایش تفاوت آماری معنی‌داری در سطح 5% وجود دارد. بیشترین میزان عملکرد به میزان 3964 کیلوگرم در هکتار از تیمار مصرف خاکی 40 کیلوگرم سولفات روی در هکتار به همراه محلولپاشی سولفات آهن با غلظت 5/0 درصد بدست آمد که نسبت به تیمار شاهد 26 درصد افزایش عملکرد داشت. بالاترین وزن غوزه پنبه (2/6 گرم) و تعداد غوزه (4/9 غوزه) از تیمار اخیر بدست آمد که نسبت به تیمار شاهد به‌ترتیب 13 و 19 درصد افزایش نشان داد. تیمارهای آزمایش تأثیری بر ارتفاع بوته و زودرسی پنبه نشان ندادند.