ارزیابی الگو و تاریخ کشت‌های مختلف بر عملکرد پنبه و طالبی در یک سامانه کشت مخلوط

Abstract

استفاده از سامانه‌های کشت مخلوط یکی از راه کارهای استفاده بهینه از منابع محیطی و دستیابی به کشاورزی پایدار است. به‌منظور تعیین مناسبترین تاریخ و آرایش کاشت در کشت مخلوط پنبه (<em>Gossypium hirsutum</em> L.) و طالبی (<em>Cucumis melo</em> var. Cantalupensis) زیر پوشش پلاستیک در منطقه ابوزیدآباد شهرستان آران و بیدگل استان اصفهان آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار با استفاده از پنبه رقم ورامین و طالبی رایج در در دو سال اجرا گردید. فاکتور اول شامل سه تاریخ کاشت پنجم، دهم و پانزدهم اسفند و فاکتور دوم شامل چهار الگوی کشت: 1-کاشت روی پشته با فاصله بین ردیفی100 سانتی‌متر، فاصله بوته روی ردیف طالبی 80 سانتی‌متر و پنبه 20 سانتی‌متر، به‌ترتیب نسبت 3 (پنبه) و 2 (طالبی) 2-کاشت روی پشته با فاصله بین ردیفی 100سانتی‌متر، فاصله بوته طالبی60 سانتی متر و پنبه 20 سانتی‌متر، نسبت 2:2 از پنبه و طالبی 3- کشت خالص پنبه (فواصل بین و روی ردیف به‌ترتیب 75 و 25 سانتی‌متر) 4-کشت خالص طالبی (فواصل بین و روی ردیف به‌ترتیب 100 و 25 سانتی‌متر). نتایج این پژوهش نشان داد الگوی کشت 2:2 در مقایسه با الگوی کشت 3:2 (سه گیاه پنبه و 2 گیاه طالبی) در تمام تاریخ‌های کشت عملکرد بیشتری (هم طالبی و هم پنبه) تولید نمود. بررسی روند تغییرات نسبت برابری زمین (LER) نیز بیانگر آن است نسبت برابری زمین در هر دو الگوی کشت و برای همه تاریخ‌های کشت بالاتر از 1 بوده اما الگوی کشت 2:2 در تمام تاریخ‌های کاشت نسبت به الگوی 3:2 برتری معنی‌داری داشته است.