اثر محلول‌پاشی جاسمونیک‌اسید بر کارایی مصرف نور و تجمع ماده خشک چغندرقند (Beta vulgaris L.) تحت شرایط کم‌آبی

Abstract

<strong>به ‌منظور بررسی محلول‌پاشی جاسمونیک اسید و تنش کم‌آبی بر کارایی مصرف نور و تجمع ماده خشک گیاه چغندرقند، آزمایشی در سال 1394 به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد اجرا شد. تیمار آبیاری در 3 سطح (100 درصد شاهد، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه چغندرقند) به‌عنوان عامل اصلی و محلول‌پاشی جاسمونیک اسید در دو سطح 5 و 10 میکرومولار و محلول‌پاشی با آب (شاهد) به‌عنوان عامل فرعی و رقم کاستیل به‌عنوان رقم مورد آزمایش در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که بین سطوح آبیاری و محلول‌پاشی جاسمونیک اسید بر درصد نور جذب‌شده، ضریب استهلاک نوری و برهمکنش آن‌ها تفاوت معنی‌داری مشاهده شد. مقایسه میانگین اثر متقابل آبیاری و محلول‌پاشی جاسمونیک اسید نشان داد، تیمار 100 درصد آبیاری مورد نیاز گیاه و محلول‌پاشی 10 میکرومولار جاسمونیک اسید بیشترین میزان درصد نور جذب‌شده (07/73) و ضریب استهلاک نوری (58/0) را به خود اختصاص داد. افزایش تیمارهای تنش باعث کاهش کارایی مصرف نور و تیمار جاسمونیک اسید باعث افزایش کارایی مصرف نور شد. بیشترین شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک اندام هوایی و ریشه در تمام طول فصل رشد مربوط به تیمار 100 درصد نیاز آبی گیاه و محلول‌پاشی 10 میکرومولار جاسمونیک اسید بود. کاربرد جاسمونیک اسید باعث کاهش اثرات منفی تنش خشکی بر رشد و بیوماس گیاه چغندرقند می‌شود.</strong><br />