ارزیابی اثر بسترهای کشت حاوی ورمی‌کمپوست، کمپوست و کود دامی تحت شرایط تنش خشکی در گیاه اطلسی ایرانی (.Petunia spp)

Abstract

<strong>به</strong>‌<strong>منظور بررسی اثر کودهای آلی بر جبران خسارت ناشی از تنش خشکی بر صفات موروفولوژیک و فیزیولوژیک توده اطلسی ایرانی آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح آبیاری، (آبیاری بر اساس 100 درصد ظرفیت زراعی به میزان 360 سی‌سی (</strong><strong>D₁</strong><strong>)، 50 درصد ظرفیت زراعی به میزان 180 سی‌سی (</strong><strong>D₂</strong><strong>) و 25 درصد ظرفیت زراعی به میزان 90 سی‌سی (</strong><strong>D₃</strong><strong>)) و 4 تیمار بستر کاشت (شاهد، کمپوست، ورمی‌کمپوست و دامی) بود. نتایج نشان داد اثر ساده استفاده از تیمارهای کودی بر صفات وزن‌ تر گل، طول، قطر و تعداد گل، محتوای رطوبت نسبی و شاخص پایداری غشاء معنی‌دار است. برهمکنش دو عامل مورد بررسی نیز بر صفات وزن تر ساقه و گل، تعداد و طول گل، سطح برگ، حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم </strong><strong>II</strong><strong>، محتوای رطوبت نسبی و شاخص پایداری غشا معنی‌دار شد. تیمار دامی در شرایط آبیاری با 25 درصد ظرفیت زراعی (</strong><strong>D₃</strong><strong>) طول گل را نسبت به شاهد 14 درصد افزایش داد و در 50 درصد ظرفیت زراعی (</strong><strong>D₂</strong><strong>) میزان پایداری غشاء در بستر دارای کود ورمی‌کمپوست 62 درصد بود که نسبت به شاهد تیمارهای کودی در همین سطح از آبیاری، 67 درصد افزایش داشت. به ‌نظر می‌رسد اسفاده از کودهای دامی و ورمی‌کمپوست در بهبود اثرات سوء ناشی از کم آبیاری مؤثر باشند.</strong>