بررسی جوانه زنی بذور دو رقم توت فرنگی کاماروزا و پاروس (Fragaria ananassa cv. Camarosa and Paros) تحت تاثیر خراش دهی با اسید سولفوریک و نوع محیط کشت در شرایط درون شیشه ای

Abstract

جوانه­ زنی بذور دو رقم توت­فرنگی پاروس و کاماروزا در دو نوع محیط کشت درون­شیشه­ای MS و B5 و محیط کاغذ صافی مرطوب ¹(W) تحت تاثیر 4 غلظت اسید­سولفوریک (1، 12، 24 و 36 نرمالیته)، در سال 1390 در دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در پنج تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نمونه بذرهای تیمار شده با 4 غلظت اسید­سولفوریک، در محیط کشت MS و محیط B5 بدون ویتامین و تنظیم­کننده­های رشد و همچنین بر روی محیط کاغذ صافی مرطوب به منظور بررسی شاخص­های جوانه­زنی کاشته شدند. شاخص­های جوانه­زنی شامل درصد جوانه­زنی، سرعت جوانه­زنی، زمان رسیدن به 50% جوانه­زنی نهایی، میانگین طول ریشه­چه و همچنین میانگین طول ساقه­چه (دو هفته پس از شروع جوانه­زنی) ملاک تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که بذر­هایی که خراش­دهی نشدند و همچنین بذر­هایی که با غلظت های 1، 12و 24 نرمالیته اسیدسولفوریک خراش­دهی شدند در هر سه محیط MS، B5 و محیط کاغذ صافی مرطوب در هر دو رقم کاماروزا و پاروس تا پایان دوره آزمایش (40 روز) هیچ گونه نشانه­ای از جوانه­زنی بروز ندادند، در حالیکه بذر­های هر دو رقم خراش­دهی شده با اسید­سولفوریک 36 نرمال، در هر سه محیط ذکر شده جوانه­زنی خود را بروز دادند، به طوریکه بیشترین شاخص­های جوانه­زنی بذر در محیط B5 و کمترین شاخص­های جوانه­زنی در محیط کاغذ­صافی مرطوب مشاهده گردید.