بررسی روش های ممانعت کننده تخمریزی و تغذیه در کاهش خسارت آفات میوه خربزه

Abstract

مگس‌‌های میوه و سرخرطومی جالیز، از مهمترین عوامل خسارت‌زای خربزه در مزارع کشور بوده و موجب خسارت کمی و کیفی می‌شوند. با توجه به خسارت بالای این آفات، همه ساله جالیز‌کاران برای کنترل آنها از انواع حشره‌کش‌ها استفاده می‌کنند. با هدف کاهش مصرف سموم شیمیایی، تاثیر روش‌های مختلف غیرشیمیایی بر روی تخمریزی آفات و آلودگی میوه در منطقه سمنان، بررسی شد. به همین منظور، تاثیر پوشش میوه با پاکت کاغذی و توری پارچه‌ای، محلول‌پاشی با کائولین فرآوری‌شده (غلظت 50000 پی‌پی‌ام)، اختلاط کائولین (غلظت 50000 پی‌پی‌ام) با گوگرد میکرونیزه (غلظت 10000 پی‌پی‌ام)، اختلاط کائولین (50000 پی‌پی‌ام) با حشره‌کش نیمارین (غلظت 2500 پی‌پی‌ام) و حشره‌کش دیمتوآت (غلظت 1500 پی‌پی‌ام) مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، کاربرد پوشش میوه و کائولین موجب بازدارندگی تخمریزی و کاهش میزان آلودگی میوه به مگس های میوه و سرخرطومی جالیز شد. میانگین درصد بازدارندگی تخمریزی مگس های میوه و سرخرطومی جالیز در تیمار پوشش پارچه ای، به ترتیب، 93 و 78 درصد و در تیمار اختلاط کائولین با گوگرد، به ترتیب، 83 و 38 درصد بدست آمد. همچنین درصد آلودگی کل به آفات میوه در تیمارهای پوشش پارچه ای، پوشش کاغذی، اختلاط کائولین با گوگرد، تیمار کائولین و شاهد، به ترتیب، حدود 11، 14، 22، 25 و 86 درصد بود. علاوه براین، کاربرد کائولین موجب افزایش وزن میوه در مقایسه با شاهد گردید. لذا کاربرد پوشش میوه و ترکیبات معدنی از قبیل کائولین فرآوری شده و گوگرد می‌توانند به‌طور موفقیت آمیزی تخمریزی و خسارت آفات میوه خربزه را کنترل نمایند.