تاثیر سن پورگی شته سیاه باقلا Aphis fabae (Hem., Aphididae)، بر شایستگی جمعیت جنسی زنبور پارازیتوئید Lysiphlebus fabarum (Hym., Braconidae)

Abstract

زنبورهای پارازیتوئید معمولاً با سنین مختلف میزبان مواجه میشوند و این فرصت را دارند که بهترین آنها را به منظور به حداکثر رساندن شایستگی تولیدمثلی خود انتخاب نمایند. در این پژوهش، جمعیت جنسی زنبور پارازیتوئید Lysiphlebus fabarum (Marshall) به منظور بررسی برخی از پارامترهای موثر در شایستگی، روی سنین مختلف پورگی شته سیاه باقلا،Aphis fabae Scopoli ، پرورش داده شد. مطابق با نتایج به دست آمده، با افزایش سن پورگی شته (اول تا سوم)، طول دوره نشوونمای مراحل نارس به تدریج کاهش یافت، اما در سن چهارم پورگی طول این دوره ی رشدی به حداکثر خود رسید. نسبت جنسی در زنبورهای پرورش یافته روی پوره های سن اول و سوم بیشتر از سایر سنین پورگی بود، اما تفاوتی در نرخ ظهور این زنبورها مشاهده نشد. نتایج همچنین نشان داد که بزرگترین نتاج زنبور در تغذیه از پوره های سن دوم ظاهر شدند. همچنین بار تخم و اندازه تخم در زنبورهای پرورش یافته در این سن پورگی در وضعیت مناسبی قرار داشتند. در این مطالعه همچنین طول عمر زنبور حاصل از سنین مختلف پورگی شته در حضور میزبان بررسی و بیشترین طول عمر، در زنبورهای پرورش یافته در پوره های سنین دوم و چهارم تعیین شد. در یک جمع بندی کلی زنبورهای L. fabarum پرورش یافته در پوره سن دوم شته از یک برتری نسبی برخوردار بودند، اما زنبورهای پرورش یافته در سایر سنین رشدی میزبان، در یک یا چند ویژگی زیستی منافعی را به دست آوردند.