بررسی رفتار کاوشگری جمعیت دو جنسی زنبور پارازیتوئید Lysiphlebus fabarum در مواجهه با سنین مختلف پورگی شته سیاه باقلاAphis fabae

Abstract

در این تحقیق تأثیر مرحله رشدی شته بر تخصیص زمان به رفتارهای مختلف کاوشگری در جمعیت دو جنسی زنبور پارازیتوئید <em>Lysiphlebus fabarum </em>(Marshall) (Hym., Braconidae: Aphidiinae) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور زنبورهای همسن پرورش یافته روی شته سیاه باقلا <em>Aphis</em><em>fabae</em>Scopoli (Hem., Aphididae) به طور جداگانه به لکه‌های برگی شامل 15 عدد پوره سن دوم یا چهارم شته وارد گردیدند و به مدت 30 دقیقه رفتارهای مختلف کاوشگری زنبور و رفتارهای دفاعی میزبان ثبت شد. مطابق با نتایج به دست آمده، سن میزبان اثری بر زمان اختصاص داده شده به هریک از رفتارهای کاوشگری نداشت. این دو سن رشدی میزبان پاسخ دفاعی یکسانی به زنبورها نشان ندادند، به طوری که پوره­های سن چهارم شته (18/ 6 ± 81/24) به طور معنی‌داری در مقایسه با پوره سن دوم (60/ 2 ± 94/9) رفتارهای دفاعی بیشتری در خصوص لگد زدن نشان دادند؛ ولی در رابطه با ترشح قطرات دفاعی کورنیکول، پوره­های سن دوم (80/0 ± 76/2) نسبت به پوره‌های سن چهارم (23/0 ± 06/1)، بیشتر از این رفتار دفاعی استفاده کردند. در بین جهت‌های مختلف حمله‌ی زنبور (جلویی، جانبی و پشتی) در مواجهه با پوره­های سنین دوم، اختلاف معنی­داری دیده شد و زنبورها ترجیح دادند که برای در امان ماندن از رفتارهای دفاعی لگد زدن و ترشح کورنیکول بیشتر از جهت جانبی شته‌ها را پارازیته کنند. <br />