اثر کود نیتروژن بر پارامترهای زیستی و نرخ ذاتی افزایش جمعیت شته سبز گندم Schizaphis graminum R. (Hom.: Aphididae)

Abstract

افزودن کود ازته، باعث بالا رفتن میزان ازت موجود در گیاه شده و این عامل می‌تواند بر رشد، نمو و تولید­مثل حشرات گیاهخوار موثر است. برای بررسی اثر کود نیتروژن بر شته سبز گندم <em>Schizaphis graminum </em>R.، گندم به عنوان مهمترین میزبان شته با چهار سطح نیتروژن تیمار شد. تیمارهای نیتروژن برابر با 0 ، 50 ، 100 و 150 درصد از میزان کود توصیه شده بود.آزمایش در دمای 1±25 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 10±70 و دوره نوری 16: 8 در آزمایشگاه انجام گردید. تجزیه بافت گیاهان نشان داد کود نیتروژن منجر به بالا رفتن غلظت نیتروژن (%) در گیاه شد. تجزیه داده‌ها نشان داد که شته­های رشد یافته روی تیمار 150% بیشترین طول دوره پوره­زایی، طول دوره پوره­زایی تا مرگ، و طول عمر را دارا بودند. همچنین بیشترین میزان پوره‌زایی روی این تیمار ثبت گردید. هرچند که کوددهی نیتروژن تاثیری روی طول دوره پیش از پوره­زایی و پس از پوره­زایی نداشت. نرخ ذاتی افزایش جمعیت شته بر تیمارهای 0 ، 50 ، 100 ، 150 به روش یات وایت به ترتیب 246/0، 266/0، 263/0، 267/0 (ماده بر ماده بر روز ) تعیین گردید. این مطالعه نشان داد که تغذیه شته از گیاهان کوددهی شده، باعث افزایش توانایی تولید مثلی شته در مقایسه با تیمار شاهد می‌گردد.