تأثیر مبانی وجودشناسی ابن عربی در شکلگیری آموزه تجسم اعمال
(ندگان)پدیدآور
صفایی اصل, مهدیطاهری موسوی, صدرالدیننوع مدرک
Textعلمی- پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
«تجسم اعمال» یا همان رابطه تکوینی اعمال و اعتقادات انسان با لذات و آلام اخروی، یکی از مهمترین و پیچیدهترین مسائل مطرح شده در معاد است. عرفا پیش از فلاسفه به این مساله اشاره کرده و زوایای آنرا بر اساس شهود و نقل، تبیین کردهاند. در این مقاله سعی شده مبانی وجودشناختی ابن عربی که در تجسم اعمال نقش مستقیم یا حتی غیر مستقیم دارند، مورد بررسی قرار گرفته و رابطه آنها با تجسم اعمال روشن گردد. مبانی بررسی شده در این مقاله عبارتند از: وحدت وجود، تجلی، تطابق عوالم هستی و تجدد امثال. در بین مبانی مذکور، وحدت وجود و تجلی تاثیر غیر مستقیم در ایده تجسم اعمال داشته و از سوی دیگر مبانی تجدد امثال و تطابق عوالم هستی، تاثیر مستقیم در شکلگیری این دیدگاه داشتهاند. بر اساس این مبانی، چیزی در عالم هستی معدوم نشده و با توجه به ظهور و بطون تجلیات، مرگ عبارت است از انتقال عالم ظهور به عالم بطون و تجسم اعمال چیزی جز اظهار همان باطن نخواهد بود. لذا اعمال انسان از بین نرفته و در عوالم دیگر عینیت و ظهور خواهند یافت.
کلید واژگان
تجسم اعمالوحدت وجود
تجلی
تطابق عوالم
تجدد امثال
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2020-08-221399-06-01
ناشر
دانشگاه پیام نورPAYAME NOOR UNIVERSITY
سازمان پدید آورنده
حوزه علمیه قمدانشگاه علامه طباطبایی
شاپا
2322-19922538-6158




