بررسی همخوانی آزمون شناختی مونترال با تشخیص نورولوژیست در مراجعین با شکایات اختلالات شناختی

Abstract

هدف: این بررسی با هدف مقایسه نتایج تشخیصی نورولوژیستها با آزمون مونترال در بیماران مراجعه کننده به کلینیک باشکایات اختلال شناختی انجام شد.

مواد و روش ها: طی یک مطالعه توصیفی-تحلیلی 213 بیمار -با علائم مشکلات شناختی- که به درمانگاه نورولوژی بیمارستان ولیعصر ناجا مراجعه کرده و به شیوه در دسترس انتخاب شدند و به تشخیص نورولوژیست مبتلا به اختلال شناختی بودند، به آزمون مونترال پاسخ داده و نتایج این آزمون به همراه مشخصات دموگرافیک بیماران بوسیله نرم افزار SPSS نسخه 15و شاخص ‌های آماری فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها : براساس یافته ها بیشترین فراوانی افراد بیمار مربوط به گروه سنی 35-39 سال بود. 54% از بیماران مذکر و 46% بیماران افراد مونث بودند. اکثریت این افراد را متاهلین و با سطح تحصیلات زیر دیپلم و ترک زبان تشکیل می دادند و اغلب از نظر درجه نظامی، افسر جزء بودند و سابقه خدمتی اکثر آنان در محدوده 10-14 سال بود. 12.2% از این بیماران مورد مطالعه با کسب امتیاز کمتر از 26 مبتلا به اختلال شناختی تشخیص داده شدند. همچنین بین نتیجه آزمون مونترال در رده های مختلف سنی، جنسی، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، قومیت، درجه نظامی و سابقه خدمت رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: پژوهش حاضر به منظور مقایسه همخوانی آزمون شناختی مونترال با تشخیص نورولوژیست در مراجعین با شکایات اختلالات شناختی انجام شده است. بر اساس این مطالعه آزمون مونترال به عنوان یک آزمون سریع برای ارزیابی اختلالات شناختی در بیماران مراجعهکننده به کلینیکهای درمانی است که به دلیل فراوانی جمعیت مراجعهکننده به این مراکزفرصت کافی برای استفاده از سایر آزمونهای تشخیصی نیست. همچنین با توجه به اینکه جمعیت مورد بررسی نظامیان بودهاندنتایج باید با احتیاط تعمیم داده شود و پیشنهاد میشود که در مطالعات آینده گروههای متفاوت اجتماعی بررسی شود..