تأثیر سرمایه اجتماعی در احساس امنیت اجتماعی دانشجویان

Abstract

افزایش انحرافات، آسیب‌های روانی و رفتارهای پرخطر دانشجویان در سال‌های اخیر حاکی از وجود ترس و نگرانی و نبود احساس امنیت در آنهاست. نیاز به امنیت در واقع یکی از نیازهای اصلی انسان است و از آنجا که سرمایۀ اجتماعی حاصل اعتماد و پیوندهای اجتماعی و زمینه‌ساز رفتار هنجارمند است می‌تواند نقش تعیین‌کننده-ای در احساس امنیت اجتماعی و بالطبع کاهش آسیب را در پی داشته باشد. از سویی احساس امنیت دانشجویان به عنوان قشر در حال تحصیل و اثرگذار در آیندۀ جامعه، از اهمیت بسزایی برخوردار است. از این رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی در احساس امنیت اجتماعی دانشجویان است. روش تحقیق پیمایشی است. جامعۀآماری تحقیق، کلیه دانشجویان دانشگاه مازندران هستند. بدین منظور نمونه‌ای 400 نفری از دانشجویان به صورت نمونه‌گیری طبقه‌ای چند مرحله‌ای تصادفی انتخاب شده‌اند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه سرمایۀ اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی می‌باشد. یافته‌های توصیفی نشان دادند که میزان سرمایه اجتماعی در بین دانشجویان در حد متوسط رو به پایین قرار دارد و بیشترین میزان دانشجویان دارای احساس امنیت اجتماعی در حد پایین و متوسط هستند. همچنین یافته‌های تحلیل دو متغیره حاکی از آن است که هیچ کدام از متغیرهای زمینه ای جنسیت، وضعیت تأهل، سن و تحصیلات با احساس امنیت اجتماعی دارای رابطه معنی دار نمی باشند؛. اما سرمایه اجتماعی و هر سه بعد آن ارتباط اجتماعی، مشارکت اجتماعی و دو خرده مقیاس آن (مشارکت رسمی و غیر رسمی)، اعتماد اجتماعی و سه خرده مقیاس آن (اعتماد تعمیم یافته، اعتماد بین شخصی و اعتماد نهادی) با احساس امنیت اجتماعی دارای رابطه مستقیم و معناداری است. نتایج به طور کلی نشان می‌دهد که اعتماد نهادی و ارتباط اجتماعی بیشترین تأثیر را بر احساس امنیت اجتماعی دارند و این دو متغیر مجموعاً 37 درصد متغیر وابسته احساس امنیت اجتماعی را تبیین می‌کنند