عوامل توسعه انسانی در امارات متحده عربی
(ندگان)پدیدآور
شیرزادی, رضانوع مدرک
Textعلمی-پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
توسعة انسانی یکی از نظریههای متأخر توسعه است که از دهة 1990 به بعد مقبولیت عام یافته است. بر اساس این دیدگاه، برخورداری انسان از زندگی طولانی، سالم، و خلاق هدف نهایی توسعه است. توسعة انسانی بدون نقش مؤثر دولت تحقق نمییابد و پیشبرد روند توسعة انسانی نیازمند وجود دولتی فعال است. امروزه گزارشهای ملی و بینالمللی توسعة انسانی یکی از شاخصهای سنجش سطح توسعة کشورهای گوناگون است. امارات متحدة عربی کشوری است که با گذر از منطقهای محروم و بیابانی در سال ۱۹۷۱، اکنون به کشوری ثروتمند و دارای رتبة توسعة انسانی خیلی بالا تبدیل شده است و به نظر میرسد توسعة انسانی در این کشور، به کمک رشد و توسعة اقتصادی و نقش ارشادی دولت، ارتقا یافته است. در این مقاله، ابتدا به مفاهیم توسعه و توسعة انسانی از جمله سیر تحول مفهوم توسعه، چگونگی طرح نظریة توسعة انسانی، و نحوة رتبهبندی کشورها با استفاده از شاخص توسعة انسانی اشاره شده است و سپس عمدهترین تحولات سیاسی و روندهای جاری اقتصادی و نیز تحلیل توسعة انسانی در کشور امارات متحدة عربی بررسی شده است.
کلید واژگان
کلیدواژهها: رشد اقتصادیتوسعه
توسعه انسانی
امارات متحده عربی
شماره نشریه
16تاریخ نشر
2015-08-231394-06-01
ناشر
پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگیIHCS
سازمان پدید آورنده
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد - واحد کرجشاپا
2383-12942383-1308




