انتقال اشاره در نمایشنامه‌ی «جریره»
چکیده
منظور از «اشاره» مولفه‌های زبانی است که بسترساز سخن در زمان، مکان و منظر گوینده است. به طور پیش‌فرض هر شخص خود را در مرکز اشارة جهان تصور می‌کند؛ اما قادر به تجسم گستره‌های اشاره دیگران و یا انتقال مرکز اشاره خویش نیز هست. در این مطالعه بر آنیم تا افقی جدید به سوی نقد و بررسی متون نمایشی بگشاییم و فرآیند ذهنی خوانندگان را هنگام خواندن یک متن ادبی ترسیم کنیم و دریابیم چگونه مرکز اشارة آنها انتقال می‌یابد. بدین منظور میزان و تنوع انتقال اشاره را در نمایشنامه‌ای از چیستا یثربی به نام «جریره» با به کارگیری رویکرد مک‌اینتایر (2006) بررسی کرده‌ایم. نتایج حاکی از آن است که در نمایشنامة جریره به میزان 33 انتقال اشاره غالبا در راستای سطوح چارچوبی و درونی و جهان‌های ممکن مشاهده می شود. به بیان ساده‌تر خواننده در نمایشنامة جریره 33 بار از سطح روایتگری راوی به سطح نقش‌پردازی شخصیت‌ها و بالعکس منتقل می‌گردد. این عدد فرآیند ذهنی خوانندة نمایشنامه‌های موردنظر را برای ما مشخص می‌کند. همچنین بیانگر این نکته است که می‌توان انتقال اشاره را علاوه بر متون روایی در متون دراماتیک نیز بررسی کرد.
کلید واژگان
اشارهانتقال اشاره
نمایشنامه
مک‌اینتایر
چیستا یثربی
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2018-08-231397-06-01
ناشر
انجمن نقد ادبی ایرانسازمان پدید آورنده
عضو هیئت علمی گروه زبانشناسی دانشگاه سمنانکارشناس ارشد زبانشناسی دانشگاه سمنان
استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه تربیت مدرس
