روایت‌شناسی یا دستور زبان روایت، رویکردی روش‌مند در بررسی ساختار روایت است. این دانش ادبی، با بررسی فرم اثر ادبی می‌کوشد به نظامی معنایی فراتر از متن برسد و متن روایی را فهم‌پذیر کند.روایت‌شناسی، ساختارهای مشابه و یکسان و ...

تحلیل روایتی نشان دهنده فـرایند انـتقال معنا از محقق‌ به‌ خواننده است. این مقاله بر آن است تا تصویری از کاربرد تحلیل روایتی در علوم اجتماعی به ویژه مطالعات شهری ساخته و پرداخته نماید. تحلیل روایی می‌کوشد از استفاده‌ی صرفا ...

این نوشتار در نظر دارد بر اساس نظریة سه مؤلفه‌ای روایت‌شناسی شخصیت (از جیمز فیلان)، نشان دهد که کدام یک از این مؤلفه‌های سه گانة شخصیت در تبدیل روایت‌ها از پیشامدرن به مدرن مؤثر است. از آنجا که یکی از بارزترین تفاوت‌ها در ...

از میان ویژگی‌های ادبیات پسامدرن دو ویژگی خودافشاگری و التقاطی‌بودگی از همه موارد برجسته‌تر است، به طوریکه سایر ویژگی‌ها یا در ذیل دو ویژگی مذکور می‌گنجد یا به شکلی ازآنها متاثر است. سطح کلان التقاطی بودگی، بازنمایی درهم ...

علم «روایت شناسی» در اصطلاح خاص آن، به معنی بررسی نظام های کلی حاکم بر روایت و ساختار پیرنگ، علمی نوین و ثمره گسترش مکتب ساختارگرایی در قرن بیستم است. «ژرار ژنت» فرانسوی از برجسته ترین روایت شناسانی است که تحت تأثیر این ...

در این پژوهش تلاش شده است تا با رویکردی ساختارگرایانه، روایت دو فیلم از فیلم‌های اخیر سینمای ایران یعنی درباره الی (1388) و گذشته (2013) موردبررسی و مطالعه قرار بگیرند. تئوری‌های ژرار ژنت در باب روابط زمانی میان سطح داستان ...

نشانه‌شناسی تجربه، برآیند چرخش نشانه‌شناسی به سوی دورنمایی پدیدارشناختی است. در این رویکرد، شاهد شکل‌گیری نظام معنایی تطبیق هستیم. در نظام تطبیق، کنش‌ها و ارزش‌های بیرونی و تملّکی جای خود را به ارزش-های درونی، شوشی، لحظه‌ای، ...