بررسی راهکارهای پیشگیری اولیه و پیشگیری از بازگشت اعتیاد، از دیدگاه بیمارمراجعه کننده به مراکز درمان سوءمصرف مواد مخدر شهر اهواز

Abstract

چکیده زمینه و هدف: اعتیاد به عنوان یکی از جدی ترین معضلات اجتماعی در ایران بوده و زمینه ساز بسیاری از آسیب ها و انحرافات اجتماعی، می باشد که نیازمند پیشگیری های اولیه و ثانویه است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رویکرد های پیشگیری اولیه و پیشگیری از عود مجدد اعتیاد از دیدگاه بیمار مراجعه کننده به مراکز درمان و سوءمصرف و کاهش آسیب مواد مخدر شهر اهواز در سال 92- 1391 انجام شده است. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی مقطعی ، 200 نفر از مراجعین به 8 مرکز سوء مصرف و کاهش آسیب مواد مخدر در یک دوره 6 ماهه و به روش نمونه گیری تصادفی- خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از یک پرسشنامه محقق ساخته در 3 بخش (اطلاعات دموگرافیک، رویکردهای پیشگیری اولیه و پیشگیری از عود مجدد اعتیاد) و مصاحبه سازمان یافته جمع آوری با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 19( آمار توصیفی) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه حاضر40/9 ±19/32 سال، میانگین سنی شروع مصرف مواد 37/7 ± 7/20 و میانگین طول مدت بیماری اعتیاد در این گروه 30/8 ± 84/10سال بود. در حیطه رویکردهای پیشگیری اولیه از اعتیاد به ترتیب رویکردهای خانوادگی، آموزشی، اجتماعی و اقتصادی و در حیطه رویکردهای پیشگیری از عود مجدد اعتیاد، رویکردهای آموزشی، خانوادگی و اجتماعی- اقتصادی به عنوان مهمترین رویکردها از نظر معتادان به مواد مخدر بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج فوق، در تمامی برنامه های پیشگیری اولیه و پیشگیری از عود مجدد اعتیاد، علاوه بر توجه به رویکرد های فردی بایستی رویکردهای خانوادگی، آموزشی، اجتماعی و اقتصادی نیز به ترتیب اهمیت در گروه هدف مورد تأکید قرار گرفته، تا حداکثر اثربخشی محقق گردد