اثربخشی آموزش معنا‌درمانی بر بی‌حوصلگی و شکفتگی دانش‌آموزان دختر پایه دوم دبیرستان

Abstract

معنا در زندگی پایه­ی اساسی نیروی محرکة فرد است. هدف پژوهش بررسی تأثیر آموزش معنا­درمانی بر بی­حوصلگی و شکفتگی دانش­آموزان بود. این پژوهش به روش نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون - پس­آزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی دانش­آموزان دختر پایه دوم دوره متوسطه دوم شهر خرم­آباد در سال تحصیلی<br /> 95-1394 به تعداد 2584 نفر بود. روش نمونه­گیری به صورت تصادفی مرحله­ای بود، 32 نفر به صورت تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (16 نفر) و کنترل (16 نفر) گمارده شدند. ابزار­های مورد استفاده پرسشنامه بی­حوصلگی فارمر و ساندبرگ و پرسشنامه شکفتگی دینر و بیسواز– دینر بود. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش معنا­درمانی باعث کاهش بی­حوصلگی و افزایش شکفتگی دانش­آموزان گردیده است و این نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ شد. بر اساس یافته­های پژوهش می­توان گفت آموزش معنادرمانی در کاهش بی­حوصلگی و افزایش شکفتگی دانش­آموزان دختر مؤثر بود.