تأثیر سیستم‎های مختلف کوددهی (شیمیایی، آلی و تلفیقی) بر شاخص‌های رقابتی و اقتصادی کشت مخلوط شنبلیله و سیاهدانه

Abstract

به‌منظور بررسی اثر سیستم‎های مختلف تغذیه بر شاخص‌های رقابتی و اقتصادی شنبلیله و سیاهدانه در کشت مخلوط، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد در سال 1392 اجرا گردید. تک کشتی شنبلیله (F)، تک کشتی سیاهدانه (B) و هم‌چنین سه نسبت مخلوط این دو گیاه (F:B با نسبت‎های 2:1، 1:1 و 1:2) به‌عنوان فاکتور اول و سه منبع کود‌ی شامل کود شیمیایی، کود مرغی و کود تلفیقی (1:1) نیز به‌عنوان فاکتور دوم، در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که شنبلیله توان رقابتی بالاتری نسبت به سیاهدانه داشت ولی تغذیه با کود مرغی، میزان رقابت را کاهش داد. شاخص‎های رقابتی تحت تغذیه باکود مرغی به‌شدت کاهش یافت. بیش‌ترین میزان نسبت برابری زمین (LER)، ضریب ازدحام نسبی (K)، افت واقعی عملکرد (AYL)، مزیت پولی (MAI) و سودمندی کشت مخلوط (IA) در تیمار شنبلیله: سیاهدانه (1:2) تحت سیستم تغذیه با کود مرغی مشاهده گردید. بنابراین استفاده از کودهای دامی در کشاورزی پایدار سودمندی کشت مخلوط را بیش از سیستم تغذیه شیمیایی افزایش خواهد داد.