بررسی تنوع پروتئینی ژنوتیپ‌های زیتون (.Olea europaea L) از طریق الکتروفورز پروتئین های ذخیره‌ای دانه

Abstract

ذخایر توارثی گیاهی و حفاظت از آنها در امر به‌نژادی از اهمیت ویژه‌­ای برخوردار است. از نیازهای اساسی توسعه کشت زیتون در کشور، شناسایی و معرفی ارقام سازگار با اقلیم‌­های مناطق مختلف می‌­باشد. ایران دارای تنوع زیادی در ژنوتیپ­‌های زیتون می­‌باشد و معرفی و شناخت این تنوع ژنتیکی می‌­تواند به‌­عنوان راهکاری در جهت توسعه گونه‌­ها قرار گیرد. این پژوهش به­‌منظور بررسی تنوع پروتئینی 23 ژنوتیپ زیتون، الگوهای الکتروفورتیک پروتئین‌های ذخیره­ای دانه انجام شد. نتایج الکتروفورز پروتئین­‌های استخراجی، حضور 15 نوار را بر مبنـای حرکـت نسبی روی ژل آشکار ساخت و سه گروه پلی‌پپـتیدی که شامل شـش باند تکرارپذیر به‌صـورت {P1 (21 K Da), P2 (25 K Da), P3 (28 K Da), P4 (31 K Da), P5 (35 K Da), P6 (45 K Da)} در همه ژنوتیپ­‌ها دیده شد و تنها نه باند از آنها در میان ژنوتیپ‌­ها چندشکلی نشان دادند. تنوع قابل ملاحظه‌­ای در الگوی نه باند پروتئین­‌های مورد بررسی بین ژنوتیپ­‌ها مشاهده شد. برش دندروگرام حاصل از تجزیه­ی خوشه­ای براساس شکل­های مختلف پروتئینی ژنوتیپ­ها را در سه خوشه گروه­بندی کرد. خوشه اول شامل یک ژنوتیپ، خوشه دوم دو ژنوتیپ و بیست ژنوتیپ در خوشه سوم قرار گرفتند.