تأثیر مقادیر نیتروژن و تلقیح بذر با باکتری‌های افزاینده رشد گیاه بر وزن دانه در بوته، محتوای کلروفیل و کارآیی مصرف کود تریتیکاله

Abstract

به‌منظور بررسی تأثیر مقادیر نیتروژن و تلقیح بذر با باکتری‌های محرک رشد بر وزن دانه در بوته، محتوای کلروفیل و کارآیی مصرف کود تریتیکاله، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1390 انجام گردید. تیمارها مقادیر کود نیتروژنه (صفر،80، 160و240 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره و تلقیح بذر با باکتری‌های افزاینده رشد ( تلقیح بذر با آزوسپیریلوم لیپوفروم استرین OF، سودوموناس پوتیدا سویه‌های 41 و 9 و عدم تلقیح بذر به‌عنوان شاهد) بودند. نتایج نشان داد که تلقیح بذر با باکتری‌های افزاینده رشد و مقادیر کود نیتروژن تأثیر معنی‌داری بر وزن دانه در بوته، تعداد دانه در سنبله، طول سنبله، وزن صد دانه، شاخص برداشت، درصد پروتئین دانه و دیگر صفات مورد بررسی داشت. افزایش کود نیتروژن، درصد پروتئین دانه را افزایش داد. بیشترین درصد پروتئین دانه (24/11) در تلقیح بذر با سودوموناس سویه 9 به‌دست آمد. مقایسه میانگین تلقیح بذر با باکتری های افزاینده رشد در مقادیر کود نیتروژنه نشان داد که وزن دانه در بوته در تلقیح بذر با آزوسپریلوم لیپوفروم در مصرف160 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بیشتر از کاربرد 240 کیلوگرم کود نیتروژنه درحالت عدم‌تلقیح بذر با باکتری بود. بالاترین کارآیی مصرف کود در ترکیب تیماری 80N × تلقیح بذر با باکتری آزوسپیریلوم لیپوفروم به‌دست آمد. به نظر می‌رسد به‌منظور افزایش وزن دانه در بوته و دیگر خصوصیات زراعی، می‌توان پیشنهاد نمود که تلقیح بذر تریتیکاله با آزوسپریلوم در مصرف 160 کیلوگرم کود نیتروژنه در هکتار به‌کار برده شود.