اثر اسید 5- آمینولوولونیک و تنش خشکی بر فعالیت آنتی‌اکسیدانی و برخى پارامترهای فیزیولوژیکی فلفل دلمه‌ای

Abstract

مطالعه حاضر جهت ارزیابی اثر اسید 5-آمینولوولونیک و تنش خشکی بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی و فعالیت آنتی­اکسیدانی گیاه فلفل دلمه­ای انجام شد. سه سطح تنش خشکی شامل شرایط بدون تنش (ظرفیت مزرعه)، تنش ملایم (60 درصد ظرفیت مزرعه) و تنش شدید (30 درصد ظرفیت مزرعه) و چهار سطح اسید 5-آمینولوولونیک شامل 0، 25/0، 5/0 و 1 میلی­مولار مورد بررسی قرار گرفت. در شرایط تنش خشکی پارامترهای رشدی کاهش یافته اما کلروفیل a، b و کل، کاروتنوئید، میزان آنتوسیانین و فعالیت آنزیم پراکسیداز افزایش یافت. کاربرد اسید 5-آمینولوولونیک باعث افزایش معنی­دار فعالیت آنزیم پراکسیداز، کلروفیل a، b و کلروفیل کل، کاروتنوئید، آنتوسیانین و نیز قطر، طول و وزن میوه شد. برهمکنش تنش خشکی و اسید 5-آمینولوولونیک در همه صفات اندازه­گیری شده به جز طول میوه معنی­دار شد. نتایج نشان داد که کاربرد اسید 5-آمینولوولونیک می­تواند راهبرد مؤثری در کاهش اثر تنش خشکی و حفظ ظرفیت آنتی­اکسیدانی فلفل باشد.