حق آزادی رفت‌و‌آمد شهروندان در ایست و بازرسی وسایل نقلیه تعارض حق و مصلحت یا تقدم تعادل به‌مثابه همگرایی

Abstract

زمینه و هدف: دو مفهوم حق و مصلحت ازجمله مفاهیمی هستند که بر مباحث سیاسی، اخلاقی، حقوقی و اجتماعی اکثر کشورها حاکم شده‌اند. بااین‌حال، ناهماهنگی میان اقتضائات تضمین حقوق فردی و ارتقاء مصلحت عمومی در ایست و بازرسی وسایل نقلیه موجب میشود که بروز حدی از تنش و تعارض میان این حقوق و آن مصالح قابل‌تصور باشد. در این نوشته، دیدگاه‌های نظری و رویکرد اسناد بین-المللی حقوق بشر در راستای ایجاد تعادل میان آزادی رفت‌وآمد شهروندان و امنیت جامعه مطالعه می‌شود. روش تحقیق: در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی با مداقه در اسناد بین‌المللی حقوق بشر، آزادی رفت‌و‌آمد شهروندان در ایست و بازرسی وسایل نقلیه مطالعه شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که اسناد بین‌المللی حقوق بشر با ارج نهادن به شأن و کرامت انسانی و لزوم احترام به‌حق آزادی رفت‌و‌آمد آن‌ها، در موارد مبرم اجتماعی و حفظ مصلحت جامعه، اعمال محدودیت و تعلیق این حق را مجاز نموده‌اند. در این زمینه می‌توان به ماده 29 اعلامیه جهانی حقوق بشر، ماده 12 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و مواد 9 و 10 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر اشاره نمود. پیشگیری از جرم، امنیت عمومی جامعه و حفظ حقوق و آزادی‌های دیگران ازجمله این دلایل است. نتیجه‌گیری: رویکرد منطقی در راستای ایجاد تعادل میان آزادی رفت‌وآمد شهروندان و امنیت عمومی جامعه، نظریه تقدم تعادل به‌مثابه همگرایی است که تعلیق حق آزادی رفت‌وآمد شهروندان در صورت لزوم حفظ امنیت جامعه را به‌صورت موقتی مجاز می‌داند.