تحلیل راهبرد امریکا درقبال کردهای سوریه براساس نظریه انتخاب عقلانی

Abstract

هم‌زمان با شروع بحران داخلی در سوریه، بازیگران داخلی، منطقه­ای و بین­المللی با رفتار و اقدامات خود، جهت­گیری­های مختلفی را در رابطه با این کشور که ازلحاظ ژئوپلیتیک (جغرافیای سیاسی) و ژئواستراتژیک اهمیت خاصی در غرب آسیا برخوردار است، درپیش گرفتند. امریکا نیز به‌عنوان یک ابرقدرت و با منافع جهانی تلاش کرد تا با رویکردی مداخله­گرایانه در بحران سوریه هم بتواند منافع امریکا و هم منافع متحدین منطقه‌ای خود را تأمین کند. این کشور ابتدا با حمایت از مخالفین عرب سوری سعی در براندازی رژیم اسد و ضربه‌زدن به متحدان آن داشت. با درخواست قانونی دولت سوریه برای ورود ایران و روسیه به این کشور و برهم‌خوردن توازن قدرت در سوریه، امریکایی­ها در رسیدن به اهداف اولیه با شکست روبه‌رو شدند. ضعف و شکست مخالفین عرب در برابر دولت سوریه و متحدان آن، امریکایی­ها را به سمت نزدیکی به کردها سوق داد تا بتوانند با استفاده از نیروهای کردی، منافع خود را در سوریه تأمین کنند. پرسشی که در این مقاله مطرح می­شود این است که راهبرد و اهداف امریکا درجهت نزدیکی به کردها در پرتو تحولات سوریه، مبتنی‌بر چه مؤلفه‌هایی است؟ فرضیه­ای که جهت پاسخ به پرسش اصلی مطرح می­شود بیان می­دارد که سیاست خارجی امریکا درقبال کردهای سوریه با رویکردی عقلانی، درراستای برهم‌زدن توازن قدرت به ضرر ائتلاف ایران ـ روسیه ـ و سوریه، محور مقاومت و جلوگیری از زیاده­خواهی­های ترکیه، طرح­ریزی شده است. پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه صورت گرفته است. داده­های پژوهش حاکی از این امر است که نزدیکی امریکا به کردها از زمان ائتلاف تا سال 2019، درجهت ایجاد موجودیتی کردی و بهره‌گیری از آن برای مقابله با تهدیدات یادشده، با موفقیت همراه بوده است.