تحلیل مضمونِ فرایند سازگاری میان‌فرهنگی مهاجرینِ افغانستانی بر ارتقای امنیت ملی درراستای تشکیل امت‌واحده

Abstract

باتوجه‌به اهمیت و موقعیت ایران در منطقه و نقشی کلیدی که مهاجرین افغانستانی در حفظ همبستگی و انسجام داخلی و تداوم امنیت ملی ایران ایفا می‌کنند، بررسی فرایند سازگاری میان‌فرهنگی این گروه درحفظ امنیت ملی ضروری به‌نظر می‌رسد. ازآنجاکه مهاجرین افغانستانی در ایران هریک نسبت به فرایند سازگاری میان‌فرهنگی‌ای که با آن بزرگ شده‌اند، درصدد حفظ امنیت ملی ایران هستند، لذا مقالۀ حاضر تلاش کرده است تا به شناخت فرایندی بپردازد که به‌واسطۀ آن مهاجرین افغانستانی برای"حفظ امنیت ملی ایران" تلاش کرده‌اند و با همراهی ایران، سبب شکل‌گیری یک امت واحده شده و فرایند صدور انقلاب را تسریع بخشیده‌اند. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، تدوین الگوی مضامین مرتبط با "فرایند سازگاری میان‌فرهنگی بر حفظ امنیت ملی" از دیدگاه مهاجرین افغانستانی در ایران (منطقۀ مورد‌بررسی: شهر اصفهان) است. رویکرد این پژوهش مبتنی‌بر روش‌شناسیِ کیفی و جمع‌آوری اطلاعات ازطریق مصاحبۀ عمیق نیمه‌ساخت‌یافته و تجزیه‌وتحلیل آنها براساس تحلیل مضمون، صورت گرفته است که با استفاده از نمونه‌گیری هدف‌مند و براساس ملاک‌های ورود و خروج در این پژوهش، 14 نفر از مهاجرین افغانستانی 58 تا 28 سال، تاحداشباع، انتخاب و در سال 1397 ـ 1396 مورد مصاحبه نیمه‌ساختار‌یافته قرار گرفته‌اند. از محتوای مصاحبه‌ها طی سه مرحله کدگذاری (مضامین پایه، مضامین سازمان‌دهنده و مضامین فراگیر)، شبکۀ مضامین، استخراج شده است که بیانگر فرایند سازگاری میان‌فرهنگی درقالب احساس ایرانی‌بودن، خوگیری فرهنگی، درونی‌شدن قواعد ایران، تقویت همسویی دینی، عُلقه‌های فرهنگی مشترک، مسیریابی هویتی و تأثیر آن بر نهادینه‌سازی عملکرد امنیتی برای ایران، تعادل‌طلبی و کیفی‌سازی امنیت است.