واکاوی کنش انقلابی عبدالوهاب حسین، پیشگام جنبش 14 فوریه بحرین، بر اساس نظریه پی‌یر انسار

Abstract

هدف: هدف اصلی از نگارش مقاله حاضر واکاوی کنش انقلابی یکی از مهم‌ترین رهبران کمتر شناخته‌شده جنبش 14 فوریه بحرین به نام عبدالوهاب حسین است. عبدالوهاب حسین ازنظر بسیاری از سیاستمداران بحرینی، آغازگر جنبش مذکور بوده است. وی که هماره از سوی رسانه‌های عربی و بین‌المللی تحریم رسانه‌ای شده بود، آرمان‌شهر خاصی برای مردم بحرین متصور بوده است. ازاین‌روی هدف فرعی این مقاله ترسیم آرمان‌شهر موردنظر وی است. روش: روش مورداستفاده در این پژوهش هرمنوتیک عام بر اساس نظریه پی‌یر انسار است. در این روش زمینه و زمانه و آثار مکتوب و سخنان منقول عبدالوهاب حسین موردمطالعه قرار می‌گیرد تا کنش انقلابی و مقصود وی از آرمان‌شهر موردنظر را به‌خوبی تبیین ساخت. یافته‌ها: یافته‌های مقاله نشان می‌دهد عبدالوهاب حسین پس‌ازآنکه با کلام و سخن تأثیرگذار کوشید وضعیت نامطلوب بحرین را نشان دهد، به ترسیم آرمان‌شهر مطلوب خود پرداخت. وی با توجه به جمعیت اکثریت شیعه در بحرین، حکومت مطلوب آرمان‌شهر خود را تشکیل حکومت اسلامی دانست. این بدین معنی نبود که وی به خواسته مردم دیگر مذاهب و ادیان بی‌توجه بوده است. او در روند پیکار سیاسی با حکومت آل‌خلیفه در طول جنبش 14 فوریه بحرین بیان داشت که ساختار سیاسی و ماهیت آرمان‌شهر آتی مردم، منوط به انتخاب و رأی آنان است، لذا او نیز پیرو خواسته اکثریت مردم خواهد بود. نتیجه‌گیری: کنش انقلابی عبدالوهاب حسین در جنبش 14 فوریه توانست مردم را از خاندان آل خلیفه مأیوس ساخته و آنان را به‌سوی ساختن آرمان‌شهر آرمانی خویش رهنمون سازد. اقدام عبدالوهاب حسین در بسیج مردمی جهت حرکت به‌سوی تغییر نظامی اقدامی موفقیت‌آمیز بود اما اختلاف در شیوه پیشبرد این رهیافت توسط دیگر رهبران مردمی بحرین موجب فرسایشی شدن آن تا به امروز گردید.