جمهوری اسلامی ایران و سیاست‌گذاری فراگیری زبان‌های خارجی: چالش‌های امروز و برنامه‌ریزی‌های آینده

Abstract

<strong>هدف پژوهش حاضر، بررسی مصداق‌های زبان خارجی در ایران، اولویت‌بندی آن‌ها در آینده‌ی نظام، سابقه‌ی آموزش آن‌ها، تحول فرایند آموزش آن‌ها در آینده و مهم‌ترین نقش‌های زبان‌های خارجی در افق آینده‌ی نظام است. در این راستا، نقش‌های زبان، اسناد ملی جمهوری اسلامی ایران و مسأله‌ی زبان، رویکردهای مختلف برای توصیف و تحلیل زبان انگلیسی و تحقیقات کاربردی صورت‌گرفته در بافت آموزشی و فرهنگی ایران با روش توصیفی</strong><strong>–</strong><strong> تحلیلی مورد بررسی قرار می‌گیرد. نتایج نشان می‌دهند منظور از زبان خارجی محدود به زبان خاصی نیست؛ هرچند برخی از زبان‌ها می‌توانند از اولویت برخوردار باشند. زبان عربی با توجه به جایگاه ویژه‌ای که دارد، به‌طور مستقل از اولویت برخوردار است. مهم‌ترین نقش‌های زبانی در آینده‌ی نظام عرضه و تقاضای دانش و اطلاعات باقی خواهند ماند. پایش و اصلاح دائم سیاست و برنامه‌ریزی آموزشی زبان‌های خارجی به‌خصوص برپایه‌ی توصیه‌های مقام معظم رهبری در بیانیه‌ی گام دوم در رابطه با علم و پژوهش، روزآمدکردن شیوه‌های آموزش، پتانسیل موجود در کارشناسان این رشته در گرایش‌های مختلف، ارتقای فرایند و دستاورد‌های پژوهشی در این حوزه، گسترش فعالیت‌های ترجمه، استفاده از فناوری‌های مدرن و ایفای نقش در گستره‌ی بین‌المللی کارکردهای زبان‌های خارجی به‌‌مثابه دارایی بشر، نه صرفاً زبان مادری منطقه‌ای خاص، از جمله‌ی زمینه‌هایی است که نیازمند توجه در افق آینده‌ی نظام می‌باشند.</strong>