نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorباوی, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T22:42:05Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T22:42:05Z
dc.date.available1399-07-08T22:42:05Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T22:42:05Z
dc.date.issued1998-09-23en_US
dc.date.issued1377-07-01fa_IR
dc.date.submitted2014-08-03en_US
dc.date.submitted1393-05-12fa_IR
dc.identifier.citationباوی, محمد. (1377). قدرت از دیدگاه امام خمینى(ره). علوم سیاسی, 1(77), 39-71.fa_IR
dc.identifier.issn1735-0557
dc.identifier.issn2645-5773
dc.identifier.urihttp://psq.bou.ac.ir/article_7480.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/138323
dc.description.abstractبه طور کلى، مى‏توان گفت حضرت امام قدرت را ذاتا خیر و کمال مى‏داند و قدرت<br /> سیاسى را، هم به لحاظ منشأ و خاستگاه و هم به لحاظ غایاتى که تحقق آن‏ها در گرو<br /> وجود قدرت است، ضرورتى همیشگى مى‏داند. مهم‏ترین این غایت‏ها تهذیب نفوس و<br /> تأمین سعادت انسان‏هاست؛ اما در عمل، همواره انسان‏هاى غیر مهذب در رأس<br clear="all" /> حکومت‏ها قرار گرفته‏اند که منشأ گسترش فساد در کل ساختار سیاسى و در مرحله بعدى<br /> در کل جامعه بوده‏اند.      در اینجا این پرسش همیشگى مطرح مى‏گردد که: «چه کسى باید حکومت بکند؟» اگر<br /> قدرت خیر است و اگر منشأ فساد در حکومت و جامعه اشخاص غیر مهذب هستند، تنها<br /> راه حل آن است که اشخاص مهذب در رأس حکومت قرار گیرند. حاکمان حقیقى در<br /> مرحله اول انبیا و ائمه معصومین (ع) و در زمان غیبت، فقهاى عادل هستند که با استمداد<br /> از نیروهاى درونى خویش، قدرت سیاسى را در بستر حقیقى آن به جریان مى‏اندازند.fa_IR
dc.format.extent1401
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه باقرالعلوم(ع) قمfa_IR
dc.relation.ispartofعلوم سیاسیfa_IR
dc.relation.ispartofPolitical Scienceen_US
dc.titleقدرت از دیدگاه امام خمینى(ره)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentمحمد باویfa_IR
dc.citation.volume1
dc.citation.issue77
dc.citation.spage39
dc.citation.epage71


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد