بررسی نقش استراتژی های طراحی محیطی در کاهش وقوع جرم و جنایت و افزایش امنیت در شهر های مرزی

Abstract

با توجه به اهمیت بیشتر موضوع امنیت در شهر های مرزی انتظار می رود تا راهکارهای طراحی و برنامه ریزی شهری به گونه ای فعالتر در ارتقای امنیت ساکنین و کاهش احتمال وقوع جرم مورد استفاده قرار گیرند. امنیت و ایمنی به عنوان یکی از عوامل بسیار تأثیر گذار در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سکونتگاه­های شهری مطرح شده اند. در نتیجه امن سازی فضاهای شهری به عنوان یکی از ضرورتهای اساسی شهرسازی مطرح است. به همین دلیل بسیاری از تلاشها در عرصه ی شهرسازی به دنبال کاهش وقوع جرم از طریق طراحی محیطی مناسب (CPTED) می باشند. امنیت در فضاهای شهری دارای دو بعد عینی و ذهنی است. بعد عینی امنیت با آمار وقوع جرم وجنایت بیان می شود و ابعاد ذهنی و روانی امنیت که تحت عنوان احساس امنیت بیان می شود، بیشتر تحت تأثیر مؤلفه های روانشناختی و اجتماعی می باشد. در مقاله ی حاضر در ابتدا به تعریف امنیت در فضای شهری و مؤلفه های روانی و عینی تأثیر گذار در آن اشاره می شود و سپس به بیان شاخصهای کالبدی منظر شهری که در امنیت تأثیر گذارند پرداخته می شود و در نهایت به بیان راهکارهای طراحی شهری مناسب در جهت ارتقای امنیت هم در ابعاد ذهنی و هم در ابعاد عینی می پردازیم. به نظر می رسد که احساس نا امنی در برخی از شهرهای مرزی تا حدود زیادی تحت تأثیر مؤلفه های روانی است و بنابر این می توان با افزایش حس تعلق و وابستگی به مکان (از طریق راهکارهای شهرسازی) به افزایش احساس امنیت در این شهر ها کمک نمود.