اثر بخشی راهبرد آموزی مبتنی بر الگوی ویت بر بهبود عملکرد حافظه‌ی فعال و عملکرد ریاضی دانش‌آموزان دارای حافظه‌ی فعال ضعیف

Abstract

هدف این مطالعه بررسی اثر بخشی راهبرد آموزی مبتنی بر الگوی ویت بر بهبود عملکرد حافظه‌ی فعال و عملکرد ریاضی دانش‌آموزان پایه‌ی سوم دبستان دارای حافظه‌ی فعال ضعیف بود. در این پژوهش شبه آزمایشی 36 دانش‌آموز دارای حافظه‌ی فعال ضعیف و عملکرد تحصیلی ریاضی پایین به شیوه‌ی خوشه‌ای انتخاب شده و در یک گروه آزمایشی و دو گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایشی به مدت 6 هفته بر اساس الگوی ویت تحت آموزش حافظه‌ی فعال قرار گرفتند. به گروه پلاسیبو 6 هفته درس علوم از طریق شیوه‌ی آموزش دو جانبه، آموزش داده شد و گروه کنترل واقعی هیچ نوع مداخله‌ای را دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آمار توصیفی، تحلیل واریانس چند متغیره، تحلیل کواریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بن فرونی و نرم‌افزار SPSS-20 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مداخله سبب بهبود عملکرد دانش‌آموزان در آزمون‌های یادآوری وارونه، شمارش و مکعب شده است، ولی افزایش در آزمون یادآوری مستقیم معنادار نبود. همچنین نتایج نشان دادند که عملکرد ریاضی دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به دو گروه دیگر افزایش یافت. یافته‌ها حاکی است که عملکرد حافظه‌ی فعال و عملکرد ریاضی دانش‌آموزان با مداخلات مناسب در حافظه‌ی فعال قابل بهبود است.