بررسی میزان اثربخشی رویکرد تکلیف- فرآیند در درمان ناتوانی ویژه یادگیری ریاضی

Abstract

هدف از این پژوهش، بررسـی میزان اثربخشی رویکرد تکلیف- فرآیند در درمان ناتوانی ویژه‌ی یادگیری ریاضی است. این پژوهش از نوع آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه کنترل است. نمونه‌ای 45 نفره (21پسر و 24 دختر) به­صورت تصادفی ساده از میان دانش‌آموزان دارای ناتوانی ویژه یادگیری ریاضی پایه‌ی سوم ابتدایی شهر جوانرود، در سال تحصیلی86-85 انتخاب شدند. آزمودنی­ها بطور مساوی در سه گروه (آموزش با روش تکلیف- فرآیند، تمرین و تکرار و گروه کنترل) قرار گرفته و از نظر هوشبهر، تحصیلات والدین و طبقه اقتصادی- اجتماعی و آموزش رسمی در مدارس عادی، در ساعت­های غیر از دستکاری، همتا شدند. نتایج تحلیل واریانس یکراهه‌ی تفاضل نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون در آزمون ریاضیات ایران (کی‌مت) نشان داد که تفاوت معناداری میان سه گروه در حیطه مفاهیم (001/0p<)، عملیات (001/0p<)، کاربرد(05/0p<) و نمره کل (001/0p<) ریاضی وجود دارد. این پژوهش نشان می‌دهد که روش آموزش تکلیف-فرآیند موجب بهبود عملکرد دانش­آموزان دارای ناتوانی ریاضی نسبت به گروه تمرین و تکرار و کنترل می‌شود. عملکرد گروه تحت آموزش تمرین و تکرار نیز در حیطه عملیات (01/0p<) و کل آزمون (001/0p<) ریاضیات ایران (کی‌مت) بهتر از گروه کنترل است.