سبک‌های عشق: رابطه با پنج عامل بزرگ شخصیت و سبک‌های دلبستگی

Abstract

در مطالعات اخیر عشق به­عنوان یکی از نیازهای اولیه روان­شناختی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه پنج عامل بزرگ شخصیت، سبک­های دلبستگی با سبک­های عشق بر اساس مدل هیون، داسیلوا، کری و هلن (2004) انجام شد. بدین منظور، 395 نفر (178 پسر و217 دختر) از دانشجویان کارشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی به روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش­نامه پنج عامل بزرگ شخصیت (مک­کری و کاستا، 1992)، سیاهه سبک­های­دلبستگی (کولینز و رید، 1990) و مقیاس نگرش ­عشق (هـندریک، هندریک و دیک، 1998) بود. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان­ داد که روان رنجورخویی با سبک­های دلبستگی رابطه مستقیم و با سبک عشق استورگ رابطه غیرمستقیم دارد. برون­گرایی با سبک­های­دلبستگی وابسته و ارتباط نزدیک رابطه مستقیم و با سبک­های عشق استورگ، مانیا و آگاپه رابطه غیر مستقیم دارد. همچنین، سبک وابسته با استورگ، سبک ارتباط نزدیک با مانیا و آگاپه و سبک اضطرابی با اروس، مانیا و آگاپه رابطه مستقیم داشتند. در نهایت، نتایج حاکی از برازش مناسب و قابل قبول مدل با داده­ها بود.