تأثیر آموزش برنامه‌ی فرزندپروری مثبت بر کاهش اختلالات برونی‌سازی شده در کودکان هفت تا 10 ساله

Abstract

پژوهش حاضر جهت بررسی تأثیر آموزش مدیریت والدین براساس برنامه­ی فرزندپروری مثبت (3P) بر کاهش اختلالات برونی­سازی شده­ی دانش­آموزان پسر 7 تا 10 ساله­ی شهرستان نهاوند، انجام شده است. این مطالعه از نوع شبه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل است و جامعه­ی مورد مطالعه­ی آن دانش­آموزان پسر 7 تا 10 ساله­ی دبستان­های پسرانه­ی شهرستان نهاوند می­باشند. نمونه­گیری به روش خوشه­ای انجام شد و مادران 28 نفر از کودکانی که نمره­ی مشکلات برونی­سازی شده­ی آنها در فهرست رفتاری کودک (CBCL) بالاتر از نقطه­ی برش (64=T) بود، انتخاب شده و به دو گروه آزمایش (14n₌) و کنترل (14n₌) تقسیم شدند. سپس برنامه­ی فرزندپروری مثبت به مدت 2 ماه در 8 جلسه­ی آموزشی120 دقیقه­ای برای آزمودنی­های گروه آزمایش اجرا شد. سپس مجدداً فهرست رفتاری کودک توسط مادران هر دو گروه تکمیل شد. در نهایت داده­های به­دست آمده با استفاده از روش U من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تحلیل داده­ها نشان داد که گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل، پس از پایان جلسات آموزش برنامه­ی فرزندپروری مثبت، کاهش معناداری در نمرات زیر مقیاس­های رفتار پرخاشگرانه (05/0P<)، رفتارهای قانون­شکنانه (01/0P<) و نیز نمره­ی کلی مشکلات برونی­سازی شده (01/0P<) پیدا کرده است. بنابراین می­توان نتیجه گرفت که آموزش برنامه­ی فرزندپروری مثبت سبب کاهش اختلالات برونی­سازی شده در کودکان مبتلا می­شود.