بررسی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل کفایت اجتماعی فلنر بر بهبود رشد و مهارت‌های اجتماعی دختران کم‌توان ذهنی

Abstract

هدف این تحقیق بررسی اثربخشی آموزش مهارت­های اجتماعی براساس مدل کفایت اجتماعی فلنر بر مهارت­ها و رشد اجتماعی دانش­آموزان دختر کم­توان ذهنی 15-10 ساله بود. برای رسیدن به این مهم از روش پژوهش آزمایشی با پیش­آزمون-پس­آزمون و گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش­آموزان دختر کم­توان ذهنی 15-10 ساله شهر ارومیه را دربرمی­گرفت که در سال تحصیلی 89-88 در مدارس استثنایی مشغول به تحصیل بودند (91=­N). از این تعداد 40 نفر به عنوان نمونه آماری تعیین و به طور تصادفی در گروه آزمایش (20­n=) و گواه گمارده (20­n=) شدند. هـر دو گروه بر اساس میانگین ضریب هوشی و سن هـمتا گردیدند. بر اساس مؤلفه­های مدل کفایت اجتماعی فلنر برنامه­ای آموزشی طراحی و طی 30 جلسه اجرا گردید. هر دو گـروه با اسـتفاده از آزمون مـهارت­های اجتماعی و مقیاس رشـد اجتماعی واینلند پیش­آزمون و پس­آزمون شدند. جهت تحلیل داده­ها آزمون t گروه­های وابسته و تحلیل کوواریانس بکار رفت. نتایج مربوط به مقایسه پس­آزمون گروه­های آزمایش و گواه نشان دادند آموزش مبتنی بر مدل کفایت اجتماعی فلنر موجب بهبود مهارت­ها و رشد اجتماعی شده است (01/0­P<). یافته­های مربوط به آزمون تـحلیل کوواریانس نـیز حاکی از وجود تـفاوت مـعنی­دار نمره­های پیش­آزمون و پس­آزمون دو گروه برای متغیر مهارت­های اجتماعی (68/0= مجذور اتا، 56/70=F) و متغیر رشد اجتماعی (41/0= مجذور اتا، 32/46=F) بود. مقایسه ضرایب اتا و مقادیر F دو متغیر رشد و مهارت­های اجتماعی نشان داد آموزش­ها روی مهارت­های اجتماعی مؤثرتر واقع شده­اند.