ارتباط بین انسان انگاری و دلبستگی به اشیاء با رفتارهای احتکاری: نقش میانجی شناختارهای احتکاری

Abstract

پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش انسان‌انگاری و دل‌بستگی به اشیاء در پیش‌بینی رفتارهای احتکاری با نقش میانجی شناختارهای احتکاری انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر بیرجند در سال تحصیلی 96-1395 بودند. تعداد 288 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه رفتار احتکاری تجدیدنظر شده، پرسشنامه شناختارهای احتکاری، پرسشنامه دل‌بستگی دوجانبه و پرسشنامه انسان‌انگاری بود. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که دل‌بستگی به اشیاء به‌طور مثبت و معنی‌دار با جنبه‌های احتکار رابطه دارد، درحالی‌که انسان‌انگاری با جنبه‌های شناختی و رفتاری احتکار رابطه‌ای نداشت. یافته‌های مربوط به بررسی نقش میانجی نشان داد که در مدل پیشنهادی فقط متغیر دل‌بستگی به اشیاء دراین‌ارتباط نقش میانجی دارد. این یافته‌ها از مدل‌های شناختی – رفتاری حمایت می‌کند و پیشنهاد می‌دهد که شناختارهای مربوط به متعلقات نقش مهمی را در رشد و حفظ مشکلات مربوط به احتکار بازی می‌کند.