تحلیل آموزش، پذیرش و تغییر رفتار حجاب دختران در مراحل مختلف تحول (از کودکی تا جوانی)

Abstract

هدف اصلی مقاله حاضر، معرفی روش‌های تربیتی مبتنی بر دیدگاه روان­شناختی در تربیت حجاب دختران است. رعایت حجاب برای زنان، آثار گسترده‌ای شامل احساس آرامش فردی، ارتقای حریم و حفظ جایگاه خود ارزشمندی، افزایش اعتماد به نفس، سلامت روابط اجتماعی، افزایش رضایتمندی زناشویی، افزایش اعتماد اعضای خانواده به یکدیگر، پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و غیره را به دنبال خواهد داشت. از طرف دیگر، حجاب نشانه‌ای از ایمان به اسلام است.<br /> در این مقاله تلاش شده است با بهره­گیری از دانش روان‌شناسی و بر اساس رویکرد تحولی، چگونگی شکل­گیری رفتار محجبانه در دختران توضیح داده شود. بر این اساس، سطح آمادگی‌های فرد مهم‌ترین مبنای نوع آموزش است. یافته­ها نشان می­دهد که اولاً آموزش، پذیرش و تغییر رفتار حجاب در دختران نیازمند اقدام در سال­های اولیه است. ثانیاً ابتدایی‌ترین روش یادگیری حجاب روش یادگیری مشاهده‌ای و مبتنی بر وجود رفتار الگوی مؤثر در پیرامون کودک است. ثالثاً با تحول جسمی و شناختی کودک نباید از نقش عوامل بیرونی دیگر غافل شد. رابعاً بروز نگاه‌ها و رفتار انتقادی در دختران نباید با واکنش‌های غیر منطقی رو به رو شود و خامساً تکیه بر اینکه رعایت حجاب یک دستور الهی است، ضمن آنکه در مراحل سنی گوناگون قابل توصیه است، نیازمند تقویت بنیان‌های فکری دختران در حوزه مباحث خداشناسی است.