نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحسینی کلائی, سیده سانازfa_IR
dc.contributor.authorاسدی, مسعودfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T22:33:42Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T22:33:42Z
dc.date.available1399-07-08T22:33:42Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T22:33:42Z
dc.date.issued2020-09-22en_US
dc.date.issued1399-07-01fa_IR
dc.date.submitted2020-03-08en_US
dc.date.submitted1398-12-18fa_IR
dc.identifier.citationحسینی کلائی, سیده ساناز, اسدی, مسعود. (1399). اثر بخشی آموزش والدگری موفق به مادران بر سازگاری عاطفی، تحصیلی و اجتماعی دختران نوجوان. فرهنگ مشاوره و روان درمانی, 11(43), 89-120. doi: 10.22054/qccpc.2020.50638.2340fa_IR
dc.identifier.issn2345-6051
dc.identifier.issn2476-6178
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22054/qccpc.2020.50638.2340
dc.identifier.urihttp://qccpc.atu.ac.ir/article_10920.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/135219
dc.description.abstractوالدگری یکی از مؤلفه­های اساسی در رشد نوجوانان است و اغلب با مهم‌ترین دستاوردهای نوجوانان مانند توانا­یی­های شناختی و اجتماعی و سازگاری رابطه دارد. سازگاری توانایی انطباق، همکاری و کنار آمدن با خود، محیط و دیگران است. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی آموزش والدگری موفق به مادران بر سازگاری عاطفی، تحصیلی و اجتماعی دختران نوجوان انجام شد. روش پژوهش نیمه تجربی و طرح پیش آزمون-پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. تمامی مادران دانش­آموزان دختر پایه نهم (دوره متوسطه اول) شهر الوندِ استان قزوین که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند، جامعه مورد نظر پژوهش حاضر را تشکیل دادند. نمونه مورد نظر 30 نفر از مادران دختران نوجوان ناسازگار بودند که به روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. والدگری موفق در طی 10 جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد، اما گروه کنترل در طی این دوره هیچ مداخله­ای دریافت نکرد. داده­ها با استفاده از پرسشنامه سازگاری سینها و سینگ (1984) جمع‌آوری شدند. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها از تحلیل واریانس مختلط با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش والدگری موفق به مادران بر سازگاری تحصیلی دختران نوجوان مؤثر نبوده است، اما بر سازگاری کلی، عاطفی و اجتماعی دختران نوجوان مؤثر بوده و این تأثیر تا مرحله پیگیری پایدار مانده است. از نتایج پژوهش حاضر می­توان جهت مداخلات آموزشی به والدین در راستای افزایش سازگاری فرزندان نوجوان استفاده کرد.fa_IR
dc.format.extent1045
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علامه طباطبائیfa_IR
dc.publisherAllameh Tabataba’i Universityen_US
dc.relation.ispartofفرهنگ مشاوره و روان درمانیfa_IR
dc.relation.ispartofCounseling Culture and Psycotherapyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22054/qccpc.2020.50638.2340
dc.subjectوالدگری موفقfa_IR
dc.subjectسازگاریfa_IR
dc.subjectنوجوانان دخترfa_IR
dc.titleاثر بخشی آموزش والدگری موفق به مادران بر سازگاری عاطفی، تحصیلی و اجتماعی دختران نوجوانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمی - پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته کارشناس ارشد مشاوره خانواده دانشگاه آزاداسلامی واحد تهران غربfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اراکfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue43
dc.citation.spage89
dc.citation.epage120
nlai.contributor.orcid0000-0001-5872-7673


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد