اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر ارزیابی مجدد و فرونشانی هیجانی سربازان با اختلال مصرف مواد افیونی

Abstract

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس بر ارزیابی مجدد و فرونشانی هیجانی سربازان با اختلال مصرف مواد افیونی انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و به‌صورت پیش‌آزمون- پس­آزمون با گروه گواه انجام‌شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه سربازان با اختلال مصرف مواد افیونی تشکیل می­دهند که در درمانگاه هوانیروز کرمان تحت درمان نگه‌دارنده متادون بودند. نمونه موردمطالعه نیز متشکل از 40 آزمودنی بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و سپس به‌صورت تصادفی در گروه­های آزمایش و کنترل گمارده شدند. پس از تفکیک گروه­ها، ابتدا پیش‌آزمون انجام گرفت و سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه­ی 90 دقیقه­ای آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس را دریافت کرد؛ در پایان پس‌آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. داده­های حاصل از پژوهش با استفاده از آزمون­ تحلیل کوواریانس تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش تنظیم هیجان، افزایش ارزیابی مجدد و کاهش فرونشانی هیجانی را در پی داشته است؛ با توجه به یافته­ها می­توان گفت که آموزش تنظیم هیجان با افزایش راهبرد سازگارانه (ارزیابی مجدد) و کاهش راهبرد ناسازگارانه تنظیم تجارب هیجانی (فرونشانی)، می­تواند زمینه را برای بهبود اختلال مصرف مواد افیونی فراهم سازد.