نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحمدی, محسنfa_IR
dc.contributor.authorطالبی, ریحانهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T22:33:00Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T22:33:00Z
dc.date.available1399-07-08T22:33:00Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T22:33:00Z
dc.date.issued2015-12-22en_US
dc.date.issued1394-10-01fa_IR
dc.date.submitted2015-08-25en_US
dc.date.submitted1394-06-03fa_IR
dc.identifier.citationمحمدی, محسن, طالبی, ریحانه. (1394). اثربخشی گشتالت درمانی گروهی بر کاهش تهاجم و کینه‌توزی دانش آموزان پسردبیرستانی. فرهنگ مشاوره و روان درمانی, 6(24), 131-143. doi: 10.22054/qccpc.2015.4422fa_IR
dc.identifier.issn2345-6051
dc.identifier.issn2476-6178
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22054/qccpc.2015.4422
dc.identifier.urihttp://qccpc.atu.ac.ir/article_4422.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/134974
dc.description.abstractمقدمه: پرخاشگری یکی از مشکلات مهم دوره نوجوانی است که همه‌ی ابعاد رشد و سلامت نوجوانان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و پیامدهای منفی همچون تصویر ذهنی منفی در میان همسالان و آموزگاران، طرد از سوی همسالان، افت تحصیلی، مصرف مواد، مشکلات ارتباطی با خانواده و بزهکاری را در پی دارد. هدف: لذا پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه‌ی گشتالت درمانی بر کاهش تهاجم و کینه‌توزی دانش آموزان پسر دوره دبیرستان صورت گرفت. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود. از میان مدارس پسرانه دوره دبیرستان از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای یک مدرسه انتخاب و با اجرای پرسشنامه پرخاشگریAGQ، ۲۴ نفر از دانش‌آموزان انتخاب و به‌صورت تصادفی در ۲ گروه آزمایش (12نفر) و کنترل (12 نفر) جایگزین شدند. ۸ جلسه گشتالت درمانی گروهی بافاصله زمانی یک هفته برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. یافته‌ها: پردازش داده‌های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل واریانس انجام گرفت که نتایج نشان داد بین گروه‌های موردمطالعه تفاوت معناداری وجود دارد. (p<۰/۵) نتیجه‌گیری: مشاوره‌ی گروهی به شیوه‌ی گشتالت درمانی بر کاهش تهاجم و کینه‌توزی مؤثر بوده است.<br />واژگان کلیدی: گشتالت درمانی گروهی، تهاجم، کینه‌توزیfa_IR
dc.format.extent287
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علامه طباطبائیfa_IR
dc.publisherAllameh Tabataba’i Universityen_US
dc.relation.ispartofفرهنگ مشاوره و روان درمانیfa_IR
dc.relation.ispartofCounseling Culture and Psycotherapyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22054/qccpc.2015.4422
dc.subjectگشتالت درمانی گروهیfa_IR
dc.subjectتهاجمfa_IR
dc.subjectکینه‌توزیfa_IR
dc.titleاثربخشی گشتالت درمانی گروهی بر کاهش تهاجم و کینه‌توزی دانش آموزان پسردبیرستانیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمی - پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری مشاوره دانشگاه علامه طباطباییfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد مشاوره دانشگاه علامه طباطباییfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue24
dc.citation.spage131
dc.citation.epage143


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد