مطالعه ترمودینامیکی جذب سطحی کوتیاپین بر روی سطح فولرن (C20)

Abstract

در این تحقیق، محاسبات مادون قرمز (IR) و اوربیتال های پیوندی طبیعی (NBO) جهت ارزیابی عملکرد فولرن (C20) به عنوان حسگر جهت شناسایی داروی کوتیاپین مورد استفاده قرار گرفت. مقادیر منفی انرژی جذب سطحی، تغییرات آنتالپی و تغییرات انرژی آزاد گیبس نشان دادند که برهمکنش کوتیاپین و فولرن گرما زا، خودبخودی و از لحاظ تجربی امکان پذیر است. مقادیر مثبت و بزرگ ثابت تعادل ترمودینامیکی نشان دهنده این بود که برهمکنش کوتیاپین و فولرن برگشت ناپذیر و غیر تعادلی می‌باشد. افزایش ظرفیت گرمایی ویژه دارو و نانو ساختار بعد از برهمکنش نشان دهنده این بود که هدایت حرارتی در حین برهمکنش افزایش چشم گیری داشته و با توجه به گرمازا بودن فرآیند می‌توان از فولرن برای ساخت حسگرهای حرارتی جدید برای اندازه گیری کوتیاپین استفاده کرد. پارامترهای ساختاری مانند ، گپ انرژی، الکتروفیلیسیته، پتانسیل شیمیایی و سختی شیمیایی هم محاسبه شده و مورد بررسی قرار گرفتند. کاهش چشم گیر گپ انرژی بعد از جذب شدن دارو روی سطح نانو ساختار ثابت کرد که رسانایی الکتریکی و خاصیت الکتروکاتالیتیک بعد از برهمکنش جاذب و کوتیاپین بهبود یافته و از این نانو ساختار می‌توان برای ساخت حسگر الکتروشیمیایی جدید جهت اندازه گیری کوتیاپین استفاده نمود.